Dag 28 Charlesville-Mezieres

Om 8.15 vertrek ik en de eerste, niet al te oude, locals zitten al in de kroeg.
Er hangt mist over het water en het is de eerste keer dat ik mijn jas aan heb.
Deze dag heeft de route afwisseling, er zijn meer dorpjes.
Om 9.30 zit ik in Braux alweer in een gokkroeg vol met oudere huisvrouwen.
Na nog een bankje in Joigny-sur-Messe ga ik om 11.45 Nouzonville binnen voor de lunch.
Ik kom op het terras van een kebabzaakje en bestel een patatje en een blikje bier. Ik wijs de verkeerde aan en krijg een bavaria blonde van 7,9%, dat merk ik later in de benen.
De vrouw spreekt alleen turks, maar met haar zoontje kan ik enigzins in het frans communiseren en hoor dat hij een neef in Amsterdam heeft.
Om 14.30 ben ik Charlesville-Mezieres. De jeugdherberg, die ik inmiddels heb gevonden, bestaat volgens de buurman al 10 jaar niet meer dus ik moet de stad in. Ik vraag de weg en krijg een duidelijke uitleg van een duits sprekende heer.
Bij het VVV eindelijk iemand die opgeleid is voor zijn werk, bovendien spreekt hij uitstekend engels.
Hij adviseert mij hoe ik het beste naar Reims kan lopen, er zijn op dit stuk geen speciale fiets- of wandelroutes. Hij zegt dat de route zeer vlak is.
Ik krijg van hem het advies met het klooster van de benedictijners te bellen. Er is een kamer en ik krijg een plattegrond mee, het is gelukkig niet ver.
Ik moet eerst de zegen halen in de kapel en krijg vervolgens mijn kamer toegewezen.
Om 18.00 uur is er vesper.
Dit klinkt niet zo mooi als bij de norbertijners. De kapel is meer een huiskamer en de voorzanger heeft parkinson. Ik weet niet of dit van invloed is op zijn zangkwaliteit of dat hij toch al niet kon zingen.
De gemiddelde leeftijd is hier ook aanzienlijk hoger dan in Dinant en hun aantal is minder. Ik ben benieuwd hoe lang ze het hier nog kunnen volhouden.
Om 19.00 uur is de maaltijd. Ik ben de enigste gast dus ik eet alleen.
Ik krijg een goed gevulde groentesoep en zit al aardig vol als er nog rijst aardappelen en tomaten worden gebracht.
Uit goed fatsoen werk ik nog een aardappel naar binnen en accepteer een kiwi en een klein pakje waarvan ik denk dat het yoghurt is maar appelmoes blijkt te zijn.
Ik ben vrij om nog de stad of het park in te gaan, maar voor de monniken eindigt de dag om 20.00 uur. Ik besluit dan ook maar naar bed te gaan.