Dag 33 Chalons-en-Champagne

Ik hoef vandaag niet zover en ga eerst maar langs de weg lopen. De dorpjes liggen maar een kilometer of 3 uiteen, maar koffie ho maar. Ik ga toch maar langs het kanaal lopen, ook gemakkelijker voor de nature stops (hihi). Van het kanaal zie ik niet veel en het pad is niet zo goed. In het volgende dorpje neem ik pauze en peuzel de restjes van zondag op. Weer langs de weg, want de stad is dichtbij. De asfaltlucht komt me tegemoet en het asfalt zit ook onder mijn schoenen. Het verkeer is een chaos, maar ja de weg moet natuurlijk een keer opgeknapt worden. Eindelijk een zaak waar ik koffie kan kopen. Het is al lunchtijd en de zaak zit vol. Er is vrij veel industrie hier. Ook het VVV heeft pauze, maar om 13.30uur komt ze aanschieten. Ze praat wel Engels, maar kijkt erbij of ze spijt heeft dat ze het ooit geleerd heeft. Om 14.07 uur komt de trein uit Parijs en kan ik Susanna in mijn armen sluiten. We gaan iets drinken en dan naar het hostel. Er is niemand in het hostel, maar vreemd genoeg is alles open. Susanna vindt een paar sleutels en we proberen of de boel afgesloten kan worden. Er is zelfs een sleutel van de belendende woning, maar er zit een sleutel aan de binnenkant, dus onze carriere als inbrekers eindigt zo abrupt als hij is begonnen. We zijn er niet zo happig op om onze spullen in deze open stal achter te laten, dus zoeken we naar een ander hotel. Helaas, door een champagnebeurs in het dorp zitten alle normale hostels vol. Behalve het hostel. We wagen de gok en gaan de stad in waar ik Susanna trakteer op een leuk Frans jurkje. Op het terras drinken we een lekker glas Franse wijn, totdat ik erachter kom dat ik mijn fototoestel in het hostel heb laten liggen. Als ik daar aan kom zitten de eigenaren op een bankje om het geld te innen van de reizigers die zijn gearriveerd. Beiden zijn we erg moe en om 10 uur liggen we op één oor.