Dag 91 Belorado

Het ontbijt in een grote herberg duurt altijd wat langer, er wordt een hoop afgekletst.
In Granon drinken we koffie en in Redecilla kopen C en ik fruit. Heb gemerkt dat als je dat overslaat de vermoeidheid toeneemt. C is een echte vleeseter en ik spoor haar aan meer fruit te eten. Ook zij is moe. Topsporters hebben natuurlijk hun vitaminen nodig.
In Viloria de Rioja is het restaurant gesloten. Bij het geboortehuis van Santo Domingo is wel een picknickplaats en iedereen heeft nog wel wat over van het ontbijt. Zoveel mogelijk opeten dat hoeft dan niet meer in de rugzak mee, eerst wel ergens anders maar dat is tijdelijk.
We trekken nog een klein sprintje naar Villamayor en daar is het dollen bij de fontein, waarvan het water niet drinkbaar zou zijn.
De laatste kilometers gaan langs de weg. Er rijden heel veel vrachtauto's soms geven ze ons support, hebben we wel nodig. Het is weer bloedje heet.
Voordat we naar de herberg gaan trakteer ik op een biertje. De 2000km moet natuurlijk gevierd worden.
We gaan voor een herberg met een zwembad, waar we met kleren en al in willen springen. Helaas de franse vrijwilligers hebben vergeten de boel schoon te maken.
Ik heb net mijn spullen uitgepakt of ze geven mij opdracht om van bed te veranderen. Er zijn maar 30 bedden in de kamer en zie het nut er niet van in. Ze hebben de verkeerde voor zich ik blijf waar ik ben. De stamtafelspanjaarden liggen in een deuk om mijn gemopper. Soms is het wel handig als je taal niet goed kent.
De stamtafelspanjaarden stellen voor om te gaan eten. Ik ben de enigste geinteresseerde. Het eten in de herberg is pas om 20.00 uur.
De wijn die bij het menu wordt geserveerd smaakt naar suikerwater en de heren sturen die terug. We krijgen nu een heerlijke rioja uit 1999. Het betere werk.
De ene heeft als hobby opera en de andere zegt dat hij dichter is en boeken heeft geschreven.
Cees je even willen goochelen op: santos vaquero cuerva of el carpesano ik ben een beetje nieuwsgierig.
Na het eten ga ik in de tuin mijn verhaaltjes schrijven. In de tuin ernaast, nou ja tuin, lopen kippen en konijnen. De duiven komen uit de vensters naar buiten. Groot is mijn verbazing als er iemand bij de woning arriveerd. Had niet gedacht dat het bewoonbaar was voor mensen.
Het gras bij de buren is altijd groener en in dit geval is dat ook zo. Een aantal dieren wil hier bij ons van genieten. We proberen ze te vangen, maar ze komen vanavond niet op tafel. Ze hebben deze keer geluk.
Ik ga nog wat lekkers halen voor het avondeten, met een tussenstop in de plaatselijke bar. Daarna is het gezellig aan de keukentafel met een stel uit Berlijn en natuurlijk met het lokale vocht.