Dag 100 Villar de Mazarife
Door: Liana
Blijf op de hoogte en volg Liana
06 November 2009 | Spanje, Villar de Mazarife
Vanmorgen zonder ontbijt van de zaak op pad. Ik heb er niet om gevraagd, want het diner zou gisteren om 19.00 uur zijn, maar om 19.45 heb ik maar een broodje genomen. De dorpsjeugd was aan het dollen in het cafe met de zoon van de baas en de baas zelf deed nog een tukje denk ik.
Na een paar heuveltjes arriveer ik in Leon. Het is even wennen aan het lawaai van het verkeer.
In het oude gedeelte is het rustiger. De kathedraal is al open. Het is een prachtig gebouw en van binnen kun je ook veel van het bouwwerk zien. Er is gelukkig niet zo veel kitsch, hierdoor komt de rest goed tot zijn recht.
Na een lekker chocolade-ontbijt en een bezoek aan een fotozaak gaat het verder de hoogvlakte van de Paramo op.
Ze zeggen dat je van chocolade vrolijk wordt. Ik denk dat de dame die de chocolade lekkernijen maakt de hele dag in een deuk ligt.
De hoogvlakte is prachtig. Het lijkt wel wat op het Fochtelooerveen, maar dan andere tinten.
Ook hier weer grotwoningen, zoals wel in meer dorpjes de laatste dagen, ik wou er wel eens in zien. Het lijkt me nogal donker.
Bij gebrek aan bouwmateriaal bouwde men hier ook veel huizen van leem. Ook die zie je nog in alle staten van onderhoud. Ze moeten wel ieder jaar weer bestreken worden met een nieuwe laag.
De wind is vandaag gelukkig wat minder. In de verte doemen de bergen al weer op, maar wat daar boven hangt is minder gunstig. Dikke zwarte wolken. Ik hoop dat mijn vriend Jan de Wind ze weg blaast, zoals de wolken rechts van mij, die nu het zicht op de met sneeuw bedekte toppen ontneemt.
In de herberg ben ik tot nog toe de enigste gast. De eigenaar vertelde dat hij gisteren voor het eerst in 8 maanden geen gasten had en dus kon uitslapen, morgen dus niet.
ps. Grote broer van me je moet even rekenen, sinterklaas is met zijn pakjesboot al onderweg naar Nederland. Ik moet nog zeker 12 etappes lopen naar Santiago en daarna nog 3 naar de kust.
Ik wordt opgehaald door mijn ex-vriendje, die volgende week al in Oporto is. haha raad maar weer.
Het stierenvechten had ik graag willen zien, maar dat lukt helaas niet en de kerken zijn eigenlijk altijd op slot. Misschien dat ik op de terugweg nog in Leon langs ga bij het museum voor hedendaagse kunst, meer mijn smaak. Ik zie wel wat mijn ex-vriendje ervan vindt.
Na een paar heuveltjes arriveer ik in Leon. Het is even wennen aan het lawaai van het verkeer.
In het oude gedeelte is het rustiger. De kathedraal is al open. Het is een prachtig gebouw en van binnen kun je ook veel van het bouwwerk zien. Er is gelukkig niet zo veel kitsch, hierdoor komt de rest goed tot zijn recht.
Na een lekker chocolade-ontbijt en een bezoek aan een fotozaak gaat het verder de hoogvlakte van de Paramo op.
Ze zeggen dat je van chocolade vrolijk wordt. Ik denk dat de dame die de chocolade lekkernijen maakt de hele dag in een deuk ligt.
De hoogvlakte is prachtig. Het lijkt wel wat op het Fochtelooerveen, maar dan andere tinten.
Ook hier weer grotwoningen, zoals wel in meer dorpjes de laatste dagen, ik wou er wel eens in zien. Het lijkt me nogal donker.
Bij gebrek aan bouwmateriaal bouwde men hier ook veel huizen van leem. Ook die zie je nog in alle staten van onderhoud. Ze moeten wel ieder jaar weer bestreken worden met een nieuwe laag.
De wind is vandaag gelukkig wat minder. In de verte doemen de bergen al weer op, maar wat daar boven hangt is minder gunstig. Dikke zwarte wolken. Ik hoop dat mijn vriend Jan de Wind ze weg blaast, zoals de wolken rechts van mij, die nu het zicht op de met sneeuw bedekte toppen ontneemt.
In de herberg ben ik tot nog toe de enigste gast. De eigenaar vertelde dat hij gisteren voor het eerst in 8 maanden geen gasten had en dus kon uitslapen, morgen dus niet.
ps. Grote broer van me je moet even rekenen, sinterklaas is met zijn pakjesboot al onderweg naar Nederland. Ik moet nog zeker 12 etappes lopen naar Santiago en daarna nog 3 naar de kust.
Ik wordt opgehaald door mijn ex-vriendje, die volgende week al in Oporto is. haha raad maar weer.
Het stierenvechten had ik graag willen zien, maar dat lukt helaas niet en de kerken zijn eigenlijk altijd op slot. Misschien dat ik op de terugweg nog in Leon langs ga bij het museum voor hedendaagse kunst, meer mijn smaak. Ik zie wel wat mijn ex-vriendje ervan vindt.
-
06 November 2009 - 17:24
Janet:
Hé zus,na al die maanden zal het wel een passioneel weerzien zijn met je ex-verloofde.Geniet ervan.Morgen komt hij hier,zal hem zeggen dat hij zijn conditie een beetje moet bijspijkeren.Hij zal het nodig hebben. -
07 November 2009 - 23:33
Carla:
Hallo Lian, ik ben de zus van Mieke (en Bert), je- weet-wel die gevallen vrouw. Ze zijn vandaag (zaterdag 7-11)thuis gekomen,na een nachtje bij mij te hebben geslapen, een paar uurtjes maar, want ze hebben tot 03.00 uur 's nachts zitten kletsen.
Ik ga van de éne waar-ben-jij-nu naar de jouwe.
Veel succes met je tocht en ik blijf je volgen.
groeten uit Eindhoven. -
09 November 2009 - 09:52
Atsje En Syb:
Liana,
Men vraagt mij almaar, ben je aan het veranderen
Mijn antwoord: steeds zet ik mijn ene voet gewoon voor de andere.
Ik voel mij nog niet beter
maar zeker ook niet slechter
en plaats mijn linker voet maar weer eens voor mijn rechter
Toch; soms voel ik mij even flinker en zet mijn rechtervoet voor mijn linker.
gedicht van (Tijs Dorenbos, alias) een pelgrim in Los Arcos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
