Oldeberkoop 17 mei 2014
Blijf op de hoogte en volg Liana
17 Mei 2014 | Nederland, Oldeberkoop
Friese Waterlinie Wandel2daagse
Het is mistig als ik om 6.45 uur in de auto stap. Gelukkig hoef ik niet ver te rijden. Een kwartier later kan ik een aantal wandelmaatjes begroeten. Ik neem nog een lekkere cappuccino, maar dan komt de bus al voorrijden. De eigenaresse van Hotel Lunia is zo attent om plastic bekers aan te bieden. De koffie gaat mee in de bus.
De chauffeur vertelt onderweg het e.e.a. over de Stellingwerven. In Kuinre lossen we de 42-km lopers en wij gaan door naar Oldemarkt.
We halen onze startkaarten op. Hoewel het niet druk is wordt er door een manspersoon, die in de verkeerde rij stond, voorgedrongen. Tja, een wandelaar heeft altijd haast. Buiten meen ik nog een paar bekende Stellingwerfse wandelaarsters te hebben gezien, maar als we vertrekken zijn ze er niet meer en de auto is ook weg.
We lopen door het dorp en dan langs de rivier De Lende. Een paar sterke knapen draaien ons met het pontje naar de overkant. Dit is ook een gedeelte van het Jabikspaad (op weg naar Santiago), de wegwijzers en stickers wijzen ons ook nu de weg. We kunnen deze route helaas niet zuidwaarts volgen en gaan oostwaarts naar de Blessebrugschans waar een rustplaats is ingericht. We zitten vast comfortabeler dan de soldaten die de Franse troepen moesten tegenhouden omstreeks 1673. Koffie was toen nog een ongekende luxe, wij krijgen het zomaar met een stuk koek erbij.
Verder gaat het langs De Lende, wat is het hier mooi en stil. Bij Kontermansbrug gaan we rechtsaf naar de 2de rust in het MFC van De Hoeve. Waar een klein dorp groot in kan zijn, een prachtige locatie.
Na de rust komen we weer bij De Lende. Scheepvaart is op dit stuk niet meer mogelijk, maar er ligt een prachtig “sculptuur” in het water. Aan de andere kant lopen we tussen fluitenkruid op dameshoogte. Een stukje weiland en dan zijn we weer in de bewoonde wereld.
In Nijeholtpade is de kerk helaas gesloten. We nemen een ijsje bij het MFC, waar ook een rommelmarkt zijn einde nadert. Hier krijg we even de pest in. Het onverkochte goed wordt in een boerenkar gegooid. We verbazen ons erover dat zulk bruikbaar materiaal niet naar de kringloop wordt gebracht. Er worden zelf goede stoelen in elkaar getrapt. Ik wist het wel, maar hier wordt ik nogmaals bevestigd dat ik mijn “rommel” nooit naar een kerk,school of sportvereniging moet brengen.
Er rest ons nog een paar kilometer. We bewonderen het standbeeld van de Takkenmaeker. Het café “de Schieve Deure” waar we vroeger wel eens heen gingen lijkt nog steeds in bedrijf.
Oldeberkoop komt in zicht, maar er is nog een leuk adresje op de route; Keramiek Hobbycats. Er staan allerlei bijzondere creaties in de tuin en dus gaan we binnenkijken. Van de eigenaresse krijgen we uitleg over haar scheppingen. Er is zelfs een urn voor een overleden hond in de maak, maar er zijn ook luizenpotten.
Hotel Lunia vormt een mooie afsluiting van de wandeling. We worden verblijdt door een dansgroep en zang van Karst Berkenbosch.
Het was een mooie tocht door Weststellingwerf, jammer dat er niet meer deelnemers waren. Morgen maar eens zien wat Ooststellingwerf ons heeft te bieden. Ik zit er niet over in, want dat is “mijn” gemeente.
Het is mistig als ik om 6.45 uur in de auto stap. Gelukkig hoef ik niet ver te rijden. Een kwartier later kan ik een aantal wandelmaatjes begroeten. Ik neem nog een lekkere cappuccino, maar dan komt de bus al voorrijden. De eigenaresse van Hotel Lunia is zo attent om plastic bekers aan te bieden. De koffie gaat mee in de bus.
De chauffeur vertelt onderweg het e.e.a. over de Stellingwerven. In Kuinre lossen we de 42-km lopers en wij gaan door naar Oldemarkt.
We halen onze startkaarten op. Hoewel het niet druk is wordt er door een manspersoon, die in de verkeerde rij stond, voorgedrongen. Tja, een wandelaar heeft altijd haast. Buiten meen ik nog een paar bekende Stellingwerfse wandelaarsters te hebben gezien, maar als we vertrekken zijn ze er niet meer en de auto is ook weg.
We lopen door het dorp en dan langs de rivier De Lende. Een paar sterke knapen draaien ons met het pontje naar de overkant. Dit is ook een gedeelte van het Jabikspaad (op weg naar Santiago), de wegwijzers en stickers wijzen ons ook nu de weg. We kunnen deze route helaas niet zuidwaarts volgen en gaan oostwaarts naar de Blessebrugschans waar een rustplaats is ingericht. We zitten vast comfortabeler dan de soldaten die de Franse troepen moesten tegenhouden omstreeks 1673. Koffie was toen nog een ongekende luxe, wij krijgen het zomaar met een stuk koek erbij.
Verder gaat het langs De Lende, wat is het hier mooi en stil. Bij Kontermansbrug gaan we rechtsaf naar de 2de rust in het MFC van De Hoeve. Waar een klein dorp groot in kan zijn, een prachtige locatie.
Na de rust komen we weer bij De Lende. Scheepvaart is op dit stuk niet meer mogelijk, maar er ligt een prachtig “sculptuur” in het water. Aan de andere kant lopen we tussen fluitenkruid op dameshoogte. Een stukje weiland en dan zijn we weer in de bewoonde wereld.
In Nijeholtpade is de kerk helaas gesloten. We nemen een ijsje bij het MFC, waar ook een rommelmarkt zijn einde nadert. Hier krijg we even de pest in. Het onverkochte goed wordt in een boerenkar gegooid. We verbazen ons erover dat zulk bruikbaar materiaal niet naar de kringloop wordt gebracht. Er worden zelf goede stoelen in elkaar getrapt. Ik wist het wel, maar hier wordt ik nogmaals bevestigd dat ik mijn “rommel” nooit naar een kerk,school of sportvereniging moet brengen.
Er rest ons nog een paar kilometer. We bewonderen het standbeeld van de Takkenmaeker. Het café “de Schieve Deure” waar we vroeger wel eens heen gingen lijkt nog steeds in bedrijf.
Oldeberkoop komt in zicht, maar er is nog een leuk adresje op de route; Keramiek Hobbycats. Er staan allerlei bijzondere creaties in de tuin en dus gaan we binnenkijken. Van de eigenaresse krijgen we uitleg over haar scheppingen. Er is zelfs een urn voor een overleden hond in de maak, maar er zijn ook luizenpotten.
Hotel Lunia vormt een mooie afsluiting van de wandeling. We worden verblijdt door een dansgroep en zang van Karst Berkenbosch.
Het was een mooie tocht door Weststellingwerf, jammer dat er niet meer deelnemers waren. Morgen maar eens zien wat Ooststellingwerf ons heeft te bieden. Ik zit er niet over in, want dat is “mijn” gemeente.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
