Buitenpost 27 juni 2014

7de Swaddekuier

De laatste “training” voor de 4-daagse van Nijmegen. We houden het, wegens meerdere “verplichtingen” bij de 20km.
We mogen om 8 uur starten. Dat betekend wel dat er vroeg opgestaan moet worden, maar dat geeft niet.
We krijgen een app met het verzoek een treinreiziger op te pikken. Geen probleem. Wat wel vervelend is dat we een stukje moeten omrijden vanwege wegwerkzaamheden, maar we zijn toch nog redelijk op tijd.
De wandelaars staan al in de startblokken, dus snel inschrijven en op pad door het mooie coulisselandschap.
We lopen eerst met ons vieren. Bij de eerste rust bij Camping Blauforlaet treffen we de anderen die al aan de koffie zitten. We zijn hier al eens eerder geweest, maar toen stonden we ons te warmen rond het brandende (olieton)vuur.
We lopen weer een klein stukje en we steken het Prinses Margrietkanaal over. De temperatuur is heerlijk om te wandelen, maar de lucht moet wat water kwijt. Paraplu en plastic komen tevoorschijn.
Buiten Augustinusga hebben we een rust bij een boer in de schuur. Er is heerlijke koffie en we krijgen een pakje drinken en een echte Swaddekuierbol. Een wandelaar wil hem later opeten, maar wegens ruimtegebrek komt hij bij mij in de tas. Hij zit er nog in en ach dan heeft die wandelaar morgen een extraatje.
We lopen dwars door de stal om over een weiland verder te wandelen. Er is echter een klein obstakel. Wij buigen ons hoofd om er onderdoor te kunnen, maar één van de wandelaars denkt dat hij limbodanser is. Als beginnend danser kan dat natuurlijk niet goed gaan en dus worden er achterwaartse passen genomen om vervolgens een zithouding aan te nemen. Wij liggen in een deuk en gelukkig heeft de limbodanser geen deuken, alleen een stro-achtige achterkant.
We gaan nu op pad naar Gerkesklooster voor de 3de rust op 15km. De paraplu en het plastic moeten weer eventjes uit de tas. We lopen een beetje uit, er wordt gekletst en gelachen. Wij komen nog over de brug, maar de rest moet wachten.
Nu is er genoeg plaats in de Herberg van Strobos en de eerste snelle jongens van de 40km komen een stempeltje halen.
Omdat de tijd toch een beetje begint te dringen, gaan we snel weer op pad. Het fietspad is ook bekend terrein en aan het eind staat er al weer een versnapering te wachten. Ook zijn er meer snelle jongens die we nu ook eens op de foto kunnen zetten.
Wij lopen door en als we even later achterom kijken zien we onze maatjes niet meer. Ze zijn waarschijnlijk bij de kaas blijven hangen.
We lopen door de weilanden. Het loopt beroerd, maar het is een prachtig pad. Voor de 3de keer kunnen de paraplus en het plastic weer aan het werk.
Bij de laatste rust worden we hartelijk ontvangen door een clown en de muziek knalt uit de schuur. De muziek op de eerdere rustplaatsen hebben we niet gehoord. Die heeft altijd pauze als ik eraan kom, volgens mij doen ze het erom grr.
We lopen Buitenpost binnen. Een pijl zit wat verstopt en daar wordt wat aangedaan.
Langs de prachtige oude kerk zijn we weer bij de startlocatie. We melden ons af, wagen een gokje en krijgen een cadeautje. Komt goed van pas, want mijn tube was bijna leeg.
Vanaf deze kant hebben we geen last van de wegwerkzaamheden en stuiven zo de A7 op. Nog een stukje N381 en precies op tijd kan ik me melden voor de andere “verplichting”.