Zuidhorn 27 en 28 september 2014

Tocht om de Noord

Deze keer is Zuidhorn " The place to be “ en de molens staan centraal.
Een laag startnummer is leuk, om 4.30 uur opstaan iets minder. We doen het onszelf (heel graag) aan. Ik tref Charlotte en samen gaan we in de bus. Bij gebrek aan zitplaatsen moeten we in de volgende bus. De volgende ochtend zal er gecontroleerd worden. Er zijn nu eenmaal nogal wat voordringers. In Surhuisterveen staan Elly en Rinskje al op ons te wachten. Samen gaan we op pad en Klaske zal zich ook bij ons aansluiten. Lange tijd blijft het een damesclubje, maar we worden ingehaald bij het Hamermuseum. Er sluiten een 3 tal mannen bij ons aan, ook wel gezellig. Minder gezellig is de automobilist. Op een handgebaar om snelheid te minderen, rijdt hij recht op Elly en mij aan om het laatste moment vlak om ons heen te rijden. Bij de anderen die iets achter ons lopen stopt hij en stapt uit. Hij gaat nogal te keer. Gelukkig loopt het niet uit de hand, maar het kenteken wordt aan de organisatie doorgegeven.
Er is erg veel leuks te beleven onderweg en het is sneu om daar zo voorbij te lopen. Het resultaat is dat wij de laatsten zijn die voor 6 uur binnenkomen, maar de laatsten zijn we niet. Ach vele laatsten zullen de eersten zijn.
Dat ben ik de volgende dag. Ik zit in de juiste bus. Charlotte komt een bus later en dan is het koffietijd. Ik besluit om op Elly te wachten en zie veel bekenden langs komen.
Samen met de Groningers gaan we op pad. Maar bij de eerste molen gebeurt er een “ramp”. Elly ontdekt dat het geheugenkaartje van het fototoestel nog in de televisie zit. Maar als je echt iets nodig hebt, dan is er altijd een oplossing.
De oplossing komen we bij de volgende molen tegen. Een fotograaf heeft een geheugenkaartje over en het past in het fototoestel. Adressen worden uitgewisseld en het leed is geleden. Dat is pas een topfotograaf.
Ook de hongerklop van een van de Groningers hoeft niet lang te duren want er kan een eitje getikt worden.
Bij onze eerste koffiestop horen we dat we de laatsten zijn. De boodschapper is verbaasd dat wij niet in de stress schieten. We zullen hem vandaag nog vaker zien en de bezemwagen houdt ons ook regelmatig gezelschap.
Buiten zitten nog een paar dames en die maken zich ook niet zo druk. Er is tenslotte voor de hele dag betaald.
In Zuidwolde lopen we al weer tussen de andere wandelaars.
De route is minder afwisselend dan gisteren, maar niet minder mooi. Hoewel je hier met regen beter niet kunt zijn.
We passeren het ene na het andere leuke dorpje en overal is wat te doen. Garnwerd aan Zee, hier een rust aan het water. In Ezinge zitten we weer aan het water bij Café Bij de Brug. Het Wierdenmuseum slaan we over en ook de kerk en de molen van Oldehove. Niet de koffie van Kaldi en ook de koffiedame die het hoofd leegmaakt krijgt onze volle aandacht. Een appeltje voor de laatste kilometers is een welkome traktatie. In Nordhorn treffen we Hanimuta en Rinskje. Samen lopen we naar de finish. We zijn nu vroeger, te vroeg want we moeten in de rij staan voor onze beloning. Een joekel van een medaille en een bord stamppot. Dat laatste gaat er in als koek.
Wij zijn nu echt de laatsten die het terras verlaten, maar niet nadat we de crew bedankt hebben voor hun geweldige inzet.
We hebben een pracht weekend gehad.