Waskemeer/Kuinre 20 en 21.5.2017
Blijf op de hoogte en volg Liana
20 Mei 2017 | Nederland, Oldeberkoop
Waterlinie 2-daagse
Deze tocht heb ik een paar jaar geleden ook gelopen, maar toen in de andere richting. Geen wandelmaatjes die meegaan, dus ik ga alleen op pad. In eerste instantie zou ik de volle afstand doen, maar een andere leuke verplichting gooit roet in het eten. Ik kan nog met de bus mee van Oldeberkoop naar Waskemeer. Van daar gaat het lopend naar Donkerbroek. Een bekende omgeving, maar er zit toch nog een onbekend paadje in de route. In Donkerbroek tref ik wat bekenden, die op de post staan bij de dorpsestafette in kader van het 500 jaar Ooststellingwerf. Als ik langs het huis van een tante loop, zie ik haar zitten, dus even naar binnen om een praatje te maken. Daarna bij de stempelpost een bakje en dan door het Ontwijkbos. Op de Balkweg kom ik vlak bij de nieuwe weg. Nu staan daar borden, dat horen en zien de omwonenden vergaat. Nou de vogels hebben aardig meer lawaai dan de auto's, die hoor je bijna niet. Mooi dat "fluisterasfalt".
Dan gaat het langs de Tjonger, kilometers lang, maar het is prachtig. In Nijeberkoop steken we de Tjonger over en passeren de taalgrens. De Tjonger heet nu Kuunder. Bij het Diaconieveen worden we begroet door middeleeuwse muziek. Onder het genot van een aangeboden versnapering, aangevuld met inhoud uit eigen tas, is het leuk om van het optreden te genieten. Het Diaconieveen wordt doorlopen en aan de overkant gaat door een bosje over de begraafplaats. Sommigen vinden dat een beetje raar, maar de overledenen hebben een prachtige plek. In het wegrestaurant een stempeltje en een drankje en op naar de Lende. De lucht wordt donkerder en dan wordt het ook nat. De cape moet om. Helaas ligt de goede nog in de auto. Even later is het weer droog. Bij de Bekhofschans staan de middeleeuwse muzikanten boven op de schans te spelen. We mogen er ook over. Dan in de verte horen we het rommelen. Even later flitst het ook. Even tellen hoever het hier vandaan is, gelukkig nog niet al te dicht bij. Wel komt het water met bakken uit de hemel. Schuilen is niet mogelijk, dus maar gewoon doorlopen. Bijna bij de finish is het weer droog. Het terrasbezoek zit er vandaag niet in. Snel naar huis, douchen, eten en dan weer op pad met droge schoenen.
Dag 2 moet ik wat verder rijden. De bus staat in Kuinre en brengt ons naar Wolvega.
We lopen door het Lindepark, onder de snelweg door en over de spoorwegovergang. Bij de Blesseschans wederom muziek, een stempel en een versnapering. Dan gaan we verder langs de Linde en zullen deze volgen tot bijna in Kuinre, van schansen niet veel meer te zien. Ik vind nog een pitstop en vlak voor de Driewegsluis staat een bekende wandelaarster. Ze loopt vandaag niet, maar begroet de wandelaars. We praten even en maken een selfie. Bij de Driewegsluis is het tijd voor wat lekkers. Mooi plekje is dit, met een terras aan het water en langsvarende boten. Het gaat over de Lindedijk. Rechts natuur en links de Lende. Op de weg wandelaars, fietsers en gemotoriseerd verkeer. Dat laatste is iets minder, maar echt druk is het niet en ze passen de snelheid aan. Bij Ossenzijl kom ik erachter dat ik vergeten ben mijn water bij te vullen. Gelukkig heb ik nog fruit, dat lest de dorst ook wel. Bij Slijkenburg krijgen we nog een versnapering. Bij Kuinre liggen een drietal begraafplaatsen. De eerste is een katholieke met graven uit de 19e eeuw. De volgende is een protestantse. Hier nog een graftrommel, die opgeknapt moet worden. Ook zijn hier een paar oorlogsgraven. De derde begraafplaats is waarschijnlijk een openbare, maar die sla ik over. De middeleeuwse muzikanten zijn inmiddels weer gearriveerd en aan het spelen. We moeten het oude Zuiderzee stadje nog door. Er staan prachtige oude panden, maar ook nieuwe die behoorlijk detoneren, jammer.
Bij het Kippenrestaurant waar de finish is, zit ook een bandje te spelen, het terras is gezellig en kan niet worden overgeslagen. Er is een mooie medaille met een extra pompeblêd, voor de 2de keer meewandelen.
Het was een mooie tocht door de Stellingwerven langs de geschiedenis van Friese Waterlinie en een aantal schansen. Van de bossen via de rivieren de Tjonger en de Linde, naar de voormalige Zuiderzee.
Fotolink: http://myalbum.com/LianaZuidema
Deze tocht heb ik een paar jaar geleden ook gelopen, maar toen in de andere richting. Geen wandelmaatjes die meegaan, dus ik ga alleen op pad. In eerste instantie zou ik de volle afstand doen, maar een andere leuke verplichting gooit roet in het eten. Ik kan nog met de bus mee van Oldeberkoop naar Waskemeer. Van daar gaat het lopend naar Donkerbroek. Een bekende omgeving, maar er zit toch nog een onbekend paadje in de route. In Donkerbroek tref ik wat bekenden, die op de post staan bij de dorpsestafette in kader van het 500 jaar Ooststellingwerf. Als ik langs het huis van een tante loop, zie ik haar zitten, dus even naar binnen om een praatje te maken. Daarna bij de stempelpost een bakje en dan door het Ontwijkbos. Op de Balkweg kom ik vlak bij de nieuwe weg. Nu staan daar borden, dat horen en zien de omwonenden vergaat. Nou de vogels hebben aardig meer lawaai dan de auto's, die hoor je bijna niet. Mooi dat "fluisterasfalt".
Dan gaat het langs de Tjonger, kilometers lang, maar het is prachtig. In Nijeberkoop steken we de Tjonger over en passeren de taalgrens. De Tjonger heet nu Kuunder. Bij het Diaconieveen worden we begroet door middeleeuwse muziek. Onder het genot van een aangeboden versnapering, aangevuld met inhoud uit eigen tas, is het leuk om van het optreden te genieten. Het Diaconieveen wordt doorlopen en aan de overkant gaat door een bosje over de begraafplaats. Sommigen vinden dat een beetje raar, maar de overledenen hebben een prachtige plek. In het wegrestaurant een stempeltje en een drankje en op naar de Lende. De lucht wordt donkerder en dan wordt het ook nat. De cape moet om. Helaas ligt de goede nog in de auto. Even later is het weer droog. Bij de Bekhofschans staan de middeleeuwse muzikanten boven op de schans te spelen. We mogen er ook over. Dan in de verte horen we het rommelen. Even later flitst het ook. Even tellen hoever het hier vandaan is, gelukkig nog niet al te dicht bij. Wel komt het water met bakken uit de hemel. Schuilen is niet mogelijk, dus maar gewoon doorlopen. Bijna bij de finish is het weer droog. Het terrasbezoek zit er vandaag niet in. Snel naar huis, douchen, eten en dan weer op pad met droge schoenen.
Dag 2 moet ik wat verder rijden. De bus staat in Kuinre en brengt ons naar Wolvega.
We lopen door het Lindepark, onder de snelweg door en over de spoorwegovergang. Bij de Blesseschans wederom muziek, een stempel en een versnapering. Dan gaan we verder langs de Linde en zullen deze volgen tot bijna in Kuinre, van schansen niet veel meer te zien. Ik vind nog een pitstop en vlak voor de Driewegsluis staat een bekende wandelaarster. Ze loopt vandaag niet, maar begroet de wandelaars. We praten even en maken een selfie. Bij de Driewegsluis is het tijd voor wat lekkers. Mooi plekje is dit, met een terras aan het water en langsvarende boten. Het gaat over de Lindedijk. Rechts natuur en links de Lende. Op de weg wandelaars, fietsers en gemotoriseerd verkeer. Dat laatste is iets minder, maar echt druk is het niet en ze passen de snelheid aan. Bij Ossenzijl kom ik erachter dat ik vergeten ben mijn water bij te vullen. Gelukkig heb ik nog fruit, dat lest de dorst ook wel. Bij Slijkenburg krijgen we nog een versnapering. Bij Kuinre liggen een drietal begraafplaatsen. De eerste is een katholieke met graven uit de 19e eeuw. De volgende is een protestantse. Hier nog een graftrommel, die opgeknapt moet worden. Ook zijn hier een paar oorlogsgraven. De derde begraafplaats is waarschijnlijk een openbare, maar die sla ik over. De middeleeuwse muzikanten zijn inmiddels weer gearriveerd en aan het spelen. We moeten het oude Zuiderzee stadje nog door. Er staan prachtige oude panden, maar ook nieuwe die behoorlijk detoneren, jammer.
Bij het Kippenrestaurant waar de finish is, zit ook een bandje te spelen, het terras is gezellig en kan niet worden overgeslagen. Er is een mooie medaille met een extra pompeblêd, voor de 2de keer meewandelen.
Het was een mooie tocht door de Stellingwerven langs de geschiedenis van Friese Waterlinie en een aantal schansen. Van de bossen via de rivieren de Tjonger en de Linde, naar de voormalige Zuiderzee.
Fotolink: http://myalbum.com/LianaZuidema
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
