Munnekeburen 3.6.2017

8e Pieter Stuyvesant Kuiertocht
Ik was niet van plan om deze nog een keer te lopen, maar de gezellige wandelfamilie had een kaart over. De kaart was bedoeld voor 42km, maar dochterlief zou op bezoek komen en dan is 20 km ook wel genoeg. Bij de start vele bekenden, zelfs helemaal vanuit Malden. We starten natuurlijk wel op de 42km, lekker op tijd. We lopen door Munnekeburen en gaan dan de natuur in. Langs het water staan nog wat huisjes, maar later is het een en al voormalig veengebied, de muggen houden zich nog even koest. We lopen langs de doorgaande weg naar de koekrust. Er gaat wat in en er gaat wat uit en daarna lopen we verder langs de Helomavaart. Bij de brug is de splitsing met de 42 km. Wij steken de weg over en van een vorige tocht weet ik dat daar een terras aan het water is. Het is er lekker koel. Een paar kilometer verder aan het eind van een weiland staat de naamgever van de tocht ons te verwelkomen. Een gezellig stukje muziek verhoogd de feestvreugde. Wij lopen na een klein oponthoud door naar Langelille. Rechts van ons de Tjonger. Het is een waterrijke omgeving hier. In het dorp weer muziek en ook versieringen. Een quiltwinkel wordt van een afstandje bekeken. Even verderop krijgen we een banaan. Dan is er de splitsing met de 30km. De wandelfamilie besluit om mij niet alleen te laten en we zijn de eersten op de 20km route. We bewonderen een pauw en worden ingehaald door een auto van de organisatie. We leggen uit dat de plannen wat gewijzigd zijn, tja dat kan als je van te voren moet inschrijven en we worden vriendelijk succes gewenst.
Bij Scherpenzeel moeten we de weg oversteken voor een stempel. We zijn niet de eersten. Er is een vrouw onderweg met een blessure en die doet de 10km. Als we een ijscokar tegenkomen zorgen we voor wat klandizie. Had het eerder een beetje gedrupt, nu komt er toch wel aardig wat water naar beneden. Als we weer op pad willen komt de dame met de blessure eraan en het blijkt een bekende wandelaarster uit het wersten des lands. We blijven natuurlijk nog even kletsen. Dan de weg over en via een bekend pad op weg naar de finish. Ik had ook wel eens door het dorp gewild en we worden op onze wenken bediend. Er wordt geroepen dat de kerk open is en dus werpen we een blik naar binnen. Als we weg willen komt er een enthousiaste vrijwillig, die ons weer meetroont naar binnen om een paar grote houtskooltekeningen te bekijken. Daarna gaan we terug naar het pad en even later komt de finish in zicht. Het is er nog rustig. Wij zitten nog even na en gaan voorzien van een mooie speld huiswaarts

Fotolink: http://myalbum.com/LianaZuidema