Dag 97 Terradillos de Templarios

Ik heb vandaag geen wekker gezet en ben dus aan de late kant weg voor 17km eentonigheid, volgens de gids. Niets is minder waar. Het is hier inderdaad een grote graanschuur, maar de velden hebben allerlei kleuren. Grijs van lavendel, bruin omgeploegd land en allerlei groentinten. Er worden ook veel bomen op de bulten in het landschap aangeplant. De hoogvlakte is bepaald niet vlak, maar prachtig glooiend. Prachtige vergezichten. Ik denk dat de schrijver van de gids een bosjesman is en de ruimte niet aankan. Ik ben niet de enigste die hiervan geniet, ma canada vindt het ook prachtig. Zomers moet je hier niet zijn, maar waar wel als het meer dan 35 graden is.
In Cazadilla de la Cueze kan er gelunchd worden en dan op voor de laatste 9 km.
Het waait hard. Ik verlies de rode anjer uit mijn hoed, die trouwens toch al niet meer op mijn hoofd blijft zitten. Zelfs de windmolens zijn stil gezet.
Voor het eerst doe ik een dutje bij aankomst.
We zijn vandaag met 5 pelgrims. Moeder en dochter uit Canada, een fransman (de trage onderbuurman uit Burgos) hij heeft een studerende zoon in Groningen en een nieuw gezicht een spanjaard uit Malaga.
Ik heb weer een kamer alleen, heerlijk.