Dag 105 O Cebreiro

Jasses, het wordt weer alles wassen vandaag. Ik heb weer bulten, nu wel van een ander formaat. Een paar centimeter doorsnee en wat wratterig.
Normaal kijk ik toch wel even in het bed, maar omdat de spanjaard een dutje deed en de luiken dicht had heb ik het nagelaten.
Er was ook een electrisch kacheltje geplaatst en met 6 mensen in een kleine ruimte hebben de beestjes feest.
Ik troost mezelf bij de painderie in Vega de Valcarce met een heerlijke kastanje cake.
Ik kom pelgrims tegen die vanuit Allicante via Santiago en dan naar Madrid lopen. Ook nog een pelgrim met een deken aan een houten stok. Hij vraagt om eten, maar ik heb niets meer. Later realiseer ik mij dat ik nog een paar muesli repen heb.
Ik neem de fietsroute (had ik moeders beloofd) langs de lamas en castro kom ik in Piedrafita.
Ik koop een stokbroodje, dat 3x zoveel kost als gisteren, hoezo pelgrims, kassa. Goed begin van Galicie.
Na nog 4km klimmen kom ik in een mooie staatsherberg. 80 slaapplaatsen, 1 wasmachine, 1 droger en geen internet.
Ik moet wachten tot de machine vrij is en dan gaat alles erin. Dit geeft problemen. De electriciteit slaat tot 3x uit. De ventilatie in de waskamer is niet goed, het lijkt wel een sauna en uiteindelijk besluiten we om maar 1 machine tegelijk te laten draaien. Gelukkig gaat dat goed.
Het inmiddels wel donker, dit geintje heeft bijna 3 uren gekost, en ik kan dus niets meer bekijken in dit dorp. Het is niet anders.
Dan maar naar het plaatselijke restaurant om een maaltijd. Ik tref de canadeese, de man uit Singapore en een libanees. Deze laatste was de man wiens was in de droger zat.
Vanavond ga ik voor inktvis en het smaakt heerlijk bij de vino tinto.