Heerenveen 13.10.2012

Walk On Friesland

Niet meer Bewegen voor Overleven, maar Walk On.
Ach een andere naam, maar hetzelfde doel. Borstkankeronderzoek en -zorg.
Het is vandaag dus een roze dag en ook wij spelen daar op in.
Roze hoed, veters, shirt, pet, haarband het maakt niet uit. We hebben het allemaal.
We mogen starten in het bekende Abe Lenstra Stadion.
We moeten nog inschrijven en hoewel het al aardig druk is, is dit zo gepiept.
Elly en ik hebben beide de fotocamera vergeten. Paniek. Dus een andere trochrinner gebeld. Gelukkig had hij al besloten om met ons op pad te gaan. Een tocht en geen foto’s dat kan natuurlijk niet.
Om 9.30 uur mag de horde op pad. We treffen nog een bekende en dan zijn we weg. Onder de A32 door, Skoatterwald, museum De Belvedère, het Jabikspaad monument en dan zijn we al in de De Knipe. Muziek en oranjekoek, wat wil je nog meer bij een rust.
We blijven niet te lang en gaan op pad naar Bonte Bok. Hier zijn een boomzaagkunstenaar, een binnenorkest en een trekzak orkest actief. De organisatie trakteert alweer, een broodje knakworst.
De zoute haring van de visboer, een paar kilometer verderop, is voor eigen rekening.
In Katlijk preek ik tot de beminde gelovigen. Buiten dansen en zingen we mee met het koor.
De route wordt steeds mooier, ging het eerst langs kanalen en weilanden, nu gaan we door de bossen van oranjewoud. Wel alles verhard.
We zien een begraafplaats met 2 grafkelders. Dat vereist nadere inspectie, dus we lopen tussen de graven. Wij verwonderen ons over de, soms bijzondere, teksten.
Bij de Overtuin staat alweer muziek. De ene band speelt Iers achtige muziek en de andere oude Friese liedjes. Onder het genot van een gekregen appel proberen we de Friese liedjes mee te zingen. Misschien moet ik toch maar eens op zoek naar een Fries lalala boekje.
Bij de scouting is er geen rij bij de toiletten, dus daar profiteren we van. Bovendien is even verder de volgende stop en alweer wordt ons wat aangeboden.
Maar we krijgen nog meer. De eerste gratis regendruppels.
Dan wordt het, parapluutje op en de laatste 2km wegstampen.
Het welkomscommitee staat al klaar als we weer bij het stadion komen.
We krijgen een roze gerbera en een tas met verrassingen.
Een stempel voor het wandelboekje hebben ze helaas niet, maar een knipje is ook wel origineel.
Binnen staat nog een band te spelen. Leuke muziek, maar het volume is niet aan onze middelbare oortjes besteed.
We sluiten in het naastgelegen café af. We zitten aan de inschrijftafel en sommigen denken dat wij van de organisatie zijn. Wat wij natuurlijk meespelen.
We nemen (sommigen wel heel erg) hartelijk afscheid van de andere trochrinners en aanvaarden de thuisreis.
Ik hoop dat we vandaag een leuk bedrag bijeen gewandeld hebben.