Dwingeloo 28.4.2013
Blijf op de hoogte en volg Liana
29 April 2013 | Nederland, Dwingeloo
Vanmorgen is het vroeg opstaan. Eerst moeten er nog wat vakantiegangers om 8.00 uur op de trein in Assen worden gezet. Komt mooi uit want de start is om 8.30 uur.
Ik heb thuis een bordje hangen met de tekst: “Tob niet, het komt toch anders”. Maar het komt deze morgen toch wat anders als gepland, al heb ik hier geen moment over getobd.
Bij het station worden we gewaar dat er voorlopig geen trein komt, vanwege een ongeluk bij Haren. Tja, als je dan naar Schiphol moet heb je wel wat tijd over, maar 1½ tot 2 uren wachten is toch wel wat lang.
De koffers worden weer in de auto geladen, we gaan zuidwaarts. De eerst afrit naar de A28 is afgesloten, kan er nog wel bij. Met een beetje mazzel halen we de trein in Meppel. Eenmaal op de snelweg kunnen de remmen los en een we zijn op tijd in Meppel. De vertraging beperkt zich tot een ½ uur en een extra overstap. Ik ga door naar Dwingeloo en kan om 9.00 uur starten. De 30km-lopers zijn natuurlijk allemaal al weg, dus de remmen gaan nog een keer los. Om 10.45 ben ik bij de eerste pauze, waar ik al wat 30-km’ers tegen kom. De andere trochrinners zijn net weg, nou die haal ik dan bij de volgende pauze wel in.
Ik heb een nieuwe telefoon met GPS. Bij de pauze staat die op 13,4 km en een gemiddelde snelheid van 7,7 km. Ik heb wel hard gelopen, maar zo hard. Ik heb zo mijn twijfels en het klopt ook niet met de routebeschrijving.
Na even gekletst te hebben met een 11-stedentochtloopster gaat het snel weer verder.
Ik kom op bekend terrein, afgelopen winter lag hier ijs op de paden en was het spekglad. Vorige zomer was het hier bloedje heet en stapten we van pol naar pol om geen natte voeten te krijgen. Nu is het perfect, mooie hard zand.
In de verte zie ik wat bekende silhouetten. De tamtam reikt ver in Wandelland, de trochrinners hadden al gehoord dat ik eraan kwam. Nu kan het tempo ook weer genormaliseerd worden en krijgt het gezicht weer een normale kleur.
Gezellig kletsend lopen we over de drukke heide en door de bossen naar de volgende rustplaats; De Anserdennen, altijd erg leuk en de soep is lekker.
Het is prachtig weer en de zon straalt heerlijk. De dame van de controle is al roodverbrand en krijgt van een wandelaar wat vloeibare bescherming.
Dan staat de laatste 10 km van deze prachtige tocht op ons te wachten. Ook dit is bekend terrein. Tussen de weilanden over een fietspad, een stuk klinkerweg en dan het bos weer in.
Krentenbloesem is er weinig, maar de bomen zijn bezig met de geboorte van een nieuw fris bladerdek. Ik tref nog iemand met een echte GPS en ik ben weer een illusie armer. Haha.
De route slingert nog wat rond Dwingeloo en dan mogen we het dorp weer in.
In Dwingeloo zijn alle terrassen vol, dus we moeten “noodgedwongen” aan de stamtafel plaatsnemen om na te genieten van een heerlijke zondag.
De nieuwe schoenen gaan nog wel uit. Tja, als je het voelt is het al te laat, zegt men. Maar ook nu niet getobd, deze blaartjes zijn voor de 11-stedentocht wel weg.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley