Rottevalle 4.1.2014
Blijf op de hoogte en volg Liana
04 Januari 2014 | Nederland, Poppingawier
WSV-WIK Snertwandeltocht
Manlief melde deze week dat hij mee wilde voor de 10km, “het moet er toch een keer van komen”. Direct een schietgebedje gedaan voor mooi wandelweer. Het heeft geholpen het enige snert aan deze tocht zit na afloop in een soepkom.
Wij, de 3x dames gaan voor de 15km, we willen manliefs oren niet beschadigen.
Na een kilometer of 3 nemen we afscheid. Manlief gaat rechtstreeks naar Eastermar, wij gaan eerst naar Drogeham.
Daar komen steeds meer wandelaars het café binnen, dus na een bakje stappen we op om plaats te maken. De jassen gaan uit, wat is het een heerlijk wandelweer.
Deze omgeving kent vele B-wegen en smalle paadjes door het coulisselandschap. Altijd een genot om hier te wandelen. Hoewel 1 van de dames het paadje langs de sloot iets minder geslaagd vindt. Water maakt duizelig, maar het enige wat in de sloot ligt is een boom.
In Heechsân hebben ze een hekel aan hondenpoep en dat wordt op niet mis te verstane wijze duidelijk gemaakt, althans voor Friezen. Ze hebben ook een bijzondere toren met een huisje eraan. De kerk is prachtig gerestaureerd.
Via een mooi zandpad komen we langs de haven van Oostermeer. De dames zitten in de herberg al aan de tafel. Het is nog ruim 3km, maar de economie moet ook gestimuleerd worden.
We krijgen een telefoontje van manlief. Hij is allang binnen en volgens hem staat ons nog wat te wachten. Zoals gebruikelijk zit het venijn in de staart; blubber paden. Lastiger zijn de overhangende takken.
Maar ongeschonden halen we de eindstreep. We zien nu dat er sommige wandelaars zijn, die een extra “tocht” moeten lopen om bij hun auto te komen.
De auto van één wandelaarster staat zelfs klem en ze is teruggekeerd naar het paviljoen om ons op te wachten. Zo kunnen we toch nog even bijpraten, Haar geblesseerde teen heeft zich goed gehouden.
Wij nemen nog wat krachtvoer en voorzien van medailles keren we, zeer tevreden, huiswaarts.
Manlief melde deze week dat hij mee wilde voor de 10km, “het moet er toch een keer van komen”. Direct een schietgebedje gedaan voor mooi wandelweer. Het heeft geholpen het enige snert aan deze tocht zit na afloop in een soepkom.
Wij, de 3x dames gaan voor de 15km, we willen manliefs oren niet beschadigen.
Na een kilometer of 3 nemen we afscheid. Manlief gaat rechtstreeks naar Eastermar, wij gaan eerst naar Drogeham.
Daar komen steeds meer wandelaars het café binnen, dus na een bakje stappen we op om plaats te maken. De jassen gaan uit, wat is het een heerlijk wandelweer.
Deze omgeving kent vele B-wegen en smalle paadjes door het coulisselandschap. Altijd een genot om hier te wandelen. Hoewel 1 van de dames het paadje langs de sloot iets minder geslaagd vindt. Water maakt duizelig, maar het enige wat in de sloot ligt is een boom.
In Heechsân hebben ze een hekel aan hondenpoep en dat wordt op niet mis te verstane wijze duidelijk gemaakt, althans voor Friezen. Ze hebben ook een bijzondere toren met een huisje eraan. De kerk is prachtig gerestaureerd.
Via een mooi zandpad komen we langs de haven van Oostermeer. De dames zitten in de herberg al aan de tafel. Het is nog ruim 3km, maar de economie moet ook gestimuleerd worden.
We krijgen een telefoontje van manlief. Hij is allang binnen en volgens hem staat ons nog wat te wachten. Zoals gebruikelijk zit het venijn in de staart; blubber paden. Lastiger zijn de overhangende takken.
Maar ongeschonden halen we de eindstreep. We zien nu dat er sommige wandelaars zijn, die een extra “tocht” moeten lopen om bij hun auto te komen.
De auto van één wandelaarster staat zelfs klem en ze is teruggekeerd naar het paviljoen om ons op te wachten. Zo kunnen we toch nog even bijpraten, Haar geblesseerde teen heeft zich goed gehouden.
Wij nemen nog wat krachtvoer en voorzien van medailles keren we, zeer tevreden, huiswaarts.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
