Sellingen 21 februari 2015

Flal Westerwolde wandeltocht.

Op de site van de Flal staat dat Sellingen op een zandrug ligt, die in het verleden bescherming bood tegen de invloed van de Friezen.
Tijd dus, om als fries uit Oosterwolde, in Westerwolde daar wat aan te doen.

Helaas krijg ik vrijdagavond een berichtje dat wandelmaatje niet meegaat.
Gelukkig zijn er genoeg bekenden, dus alleen loop je nooit.
Ruim een uur rijden is het naar Oost-Groningen. De startlocatie is gemakkelijk te vinden. Het is er behoorlijk vol, maar als de lange afstanden vertrokken zijn is het toch wel wat rustig.
Zou het aan de afstand liggen, de weersvoorspellingen of een andere tocht. De afwezigen hebben in ieder geval een kennismaking met mooie Sellingen gemist.
Het wordt een tocht die niet geschikt is voor asfaltjunks, maar daar weten wij bij de start nog niets van.
Via de achteruitgang verlaten we de camping en worden dan het bos ingestuurd. We steken de Ruiten Aa over en doen hink-stap-sprong tussen het voetbalveld en de sloot.
Wij slingeren het dorp in en uit, over mooie paadjes. De routebouwers zijn hier goed bekend.
Uiteindelijk belanden we in een wijngaard. Dat verwacht je niet zo noordelijk. De kans om de wijn nu te proeven is er niet, maar we worden verwend met koffie, thee of bouillon. De vrijwilligers hebben het er maar druk mee en ze kunnen nog lang niet weg, want de 50 km lopers komen hier ook nog langs.
Wij gaan weer op pad. Soms over een betonnen fietspad, dan een graspad, mollenvelden en vele bospaden. Groningen kaal? Geen sprake van.
Volgens de routebeschrijving nog 7 punten en dan zijn we bij de 2de rust. Dit duurt nog minstens een half uur.
Over een lang zandpad komen we bij de zandafgraving. Grote bergen zand bij het bedrijf, maar ook over het betonnen fietspad. Wij gaan om de afgraving heen. Over slingerpaadjes en over het strand. Het zonnetje, dat schijnt op het prachtige azuurblauwe water, geeft je een mediterraan gevoel.
Bij het " strandpaviljoen" wordt dankbaar gebruik gemaakt van het terras en binnen heerst een tropische temperatuur. Goed voor de spieren.
Nog ruim 7 km te gaan. Keuvelend en genietend van de omgeving. Ons afvragend wat voor vreemde vogels we onderweg tegenkomen.
Dan gaan we de heide op. Geen kleurrijke heide, maar ook in dit jaargetijde kun je hier genieten.
Na een brugmomentje gaat het over het jaagpad langs de Ruiten Aa. Nu geen skûtsjes te zien, maar wat hebben ze vroeger wat “afgewrot”. Wij hebben alleen onze rugtasjes, lopen in speciale wandelkleding en over het schoeisel zullen we het maar niet meer hebben.
Terug bij af, worden hartelijk ontvangen door de niet-lopers. Tja, iemand moet natuurlijk het werk doen, ons hoor je daar niet over klagen hoor. Fijn dat er vrijwilligers zijn.