Workum Franeker 5.5.2016
Blijf op de hoogte en volg Liana
05 Mei 2016 | Nederland, Workum
11-stedenwandeltocht
Niets veranderlijker dan een vrouw. Was het de bedoeling om naar Odoorn te gaan, kom ik toch in de Friese steden terecht.
Na een uitgesteld bezoek en een opmerking; dan kom je toch naar Franeker lopen, gaat er een lichtje branden. Met de nieuwe haak om Leeuwarden ben je zo in Franeker. Na een appje, heb ik nog een wandelverslaafde gevonden en we spreken af om vanaf Drachten te poolen. Het is 5 uur in de ochtend als ik bij hem in de auto stap. Een half uurtje later zijn we in Franeker. Als ik mijn schoenen wil aantrekken kom ik tot de ontdekking dat het op 2 linker schoenen, toch een hele lastige tocht gaat worden. Tja, de bent blond of wel heel erg blond.
De auto wordt gedraaid en een half uur later stappen we in mijn auto en racen we naar Workum.
Ruim op tijd kunnen we onze wandelmaatjes begroeten, die verrast zijn door onze komst.
Om 7.00 uur worden we weggeschoten en de massa zet zich in beweging.
Veel bekende gezichten en kletsende weg zijn we zomaar in Bolsward. De route is iets anders dan ik mij herinner, maar het laatste stukje gaat weer mooi langs het water.
De rij voor de toiletten is lang, maar dat geeft de kans om even uit te rusten en nog meer bekenden te begroeten.
Een stempel, een bekertsje poeiermolke en ik kan mij bij de wandelmaatjes op het terras vervoegen.
Daarna worden de sokken er in gezet naar Skettens. Mevrouw Koops verzorgt nog steeds de wandelaars met wat lekkers. Dan door het bos, een zeldzaamheid hier, naar Witmarsum. Hier muziek en kaas en even verderop ranja. Een paar kilometer verder tijd voor een bekertje bouillon. We nemen hier een rust, want het is inmiddels warm geworden. In Kimswerd willen we naar het terras. Helaas Greate Pier is dicht, dan maar een rust bij een bankje en in het gras.
Harlingen komt in zicht. Over de zeedijk, niet iedereen trouwens, is het heerlijk lopen. We zien Vlieland en Terschelling in de verte liggen.
Op de camping aan de rand van Harlingen, krijgen we ons volgende stempeltje. Ook hier rusten we even en gaan dan Harlingen door. Over een mooie promenade en langs de afvaarten. Hier kun je ook mooi zitten, maar deze verleiding weerstaan we. Een paar kilometer verder kunnen we het café Oant Moarn niet weerstaan. Piet Paulusma is hier aanwezig en zegt ons toe dat hij straks in Franeker opnamen gaat maken.
Dan nog een saai stukje en we komen de voormalige universiteitsstad Franeker binnen. Hier is het groot feest. We halen ons stempeltje en ik krijg de laatste medaille.
Dan gaan we naar het condoleance hoekje, dat ingericht is voor onze, vorige week overleden wandelmaat. 48 x gefietst, 3x geschaatst en 17 x gewandeld. Het brevet staat op de kaart en hij kijkt ons lachend aan. Zo is hij er toch nog bij.
We hebben een “privé ontvangst comité”, heel gezellig dat ze er zijn.
De wandelaars maken er nog een leuk feestje van.
Ondertussen is Piet Paulusma gearriveerd om opnamen te maken voor Piets weerbericht. Er volgen wat interviews en dan mogen we oant moarn zeggen.
De afsluiting van deze bijzondere dag vindt plaats in een restaurantje en daarna gaat ieder zijns weegs.
Fotolink: http://myalbum.com/LianaZuidema
Niets veranderlijker dan een vrouw. Was het de bedoeling om naar Odoorn te gaan, kom ik toch in de Friese steden terecht.
Na een uitgesteld bezoek en een opmerking; dan kom je toch naar Franeker lopen, gaat er een lichtje branden. Met de nieuwe haak om Leeuwarden ben je zo in Franeker. Na een appje, heb ik nog een wandelverslaafde gevonden en we spreken af om vanaf Drachten te poolen. Het is 5 uur in de ochtend als ik bij hem in de auto stap. Een half uurtje later zijn we in Franeker. Als ik mijn schoenen wil aantrekken kom ik tot de ontdekking dat het op 2 linker schoenen, toch een hele lastige tocht gaat worden. Tja, de bent blond of wel heel erg blond.
De auto wordt gedraaid en een half uur later stappen we in mijn auto en racen we naar Workum.
Ruim op tijd kunnen we onze wandelmaatjes begroeten, die verrast zijn door onze komst.
Om 7.00 uur worden we weggeschoten en de massa zet zich in beweging.
Veel bekende gezichten en kletsende weg zijn we zomaar in Bolsward. De route is iets anders dan ik mij herinner, maar het laatste stukje gaat weer mooi langs het water.
De rij voor de toiletten is lang, maar dat geeft de kans om even uit te rusten en nog meer bekenden te begroeten.
Een stempel, een bekertsje poeiermolke en ik kan mij bij de wandelmaatjes op het terras vervoegen.
Daarna worden de sokken er in gezet naar Skettens. Mevrouw Koops verzorgt nog steeds de wandelaars met wat lekkers. Dan door het bos, een zeldzaamheid hier, naar Witmarsum. Hier muziek en kaas en even verderop ranja. Een paar kilometer verder tijd voor een bekertje bouillon. We nemen hier een rust, want het is inmiddels warm geworden. In Kimswerd willen we naar het terras. Helaas Greate Pier is dicht, dan maar een rust bij een bankje en in het gras.
Harlingen komt in zicht. Over de zeedijk, niet iedereen trouwens, is het heerlijk lopen. We zien Vlieland en Terschelling in de verte liggen.
Op de camping aan de rand van Harlingen, krijgen we ons volgende stempeltje. Ook hier rusten we even en gaan dan Harlingen door. Over een mooie promenade en langs de afvaarten. Hier kun je ook mooi zitten, maar deze verleiding weerstaan we. Een paar kilometer verder kunnen we het café Oant Moarn niet weerstaan. Piet Paulusma is hier aanwezig en zegt ons toe dat hij straks in Franeker opnamen gaat maken.
Dan nog een saai stukje en we komen de voormalige universiteitsstad Franeker binnen. Hier is het groot feest. We halen ons stempeltje en ik krijg de laatste medaille.
Dan gaan we naar het condoleance hoekje, dat ingericht is voor onze, vorige week overleden wandelmaat. 48 x gefietst, 3x geschaatst en 17 x gewandeld. Het brevet staat op de kaart en hij kijkt ons lachend aan. Zo is hij er toch nog bij.
We hebben een “privé ontvangst comité”, heel gezellig dat ze er zijn.
De wandelaars maken er nog een leuk feestje van.
Ondertussen is Piet Paulusma gearriveerd om opnamen te maken voor Piets weerbericht. Er volgen wat interviews en dan mogen we oant moarn zeggen.
De afsluiting van deze bijzondere dag vindt plaats in een restaurantje en daarna gaat ieder zijns weegs.
Fotolink: http://myalbum.com/LianaZuidema
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
