Nijmegen 17-23 juli 2016

100ste 4-Daagse

Dit jaar zonder wandelmaatje, want die is helaas uitgeloot. Wel krijg ik 2 liftsters mee, zodat we het toch volop over de komende week kunnen hebben.
De eerste zetten we af in het centrum van Nijmegen en dan mag ik eruit op de Vossendijk. Dankzij een bekende is de tent snel gevonden. Liftster nummer 2 neemt de auto mee, vanwege een acuut vervoersprobleem. Ik heb altijd de fiets bij, dus ik red me wel. De boel geïnstalleerd en dan op de fiets naar de werden. Het is zo druk, dat ik besluit om het startbewijs later op te halen. Nu eerst naar de Lentse Warande om de Parade te aanschouwen. Al snel komen de groepen aan en worden er bekenden begroet. Camera gaat aan om zoveel mogelijk te filmen. Na lange tijd kunnen we achter de stoet aansluiten.
Terug op de wedren staat er geen rij voor de hokjes en ik zal het de rest van de week ook treffen bij hokje H, heerlijk.
Dan is er de officiële opening. De ereronde lopers worden gepresenteerd. Er wordt gezongen en er wordt stilte in acht genomen. Erg indrukwekkend.
Daarna is het tijd om naar de camping terug te keren en daar gezellig af te sluiten.
De volgende dag staat er ook het een en ander op het programma. Om 11.30 afgesproken in de Jacobskapel en om 12. 00 uur in de Stefanskerk. We worden daar toegesproken en gezongen door de duivel. Het luiden van de klokken wordt per opbod verkocht. Daarna gaan we naar buiten en zien we Marieke van de toren “vallen”. Een paar Walkers zullen later volgen, maar eerst gaan we stukje van de route van de Walk of Wisdom lopen. Dit is een nieuw afstandspad rond Nijmegen. Na afloop nog gauw een boodschap doen en dan naar Blauwe Maandag. Altijd gezellig om elkaar na een jaar weer te treffen.
Vanavond staat de Chinees op het programma. Hier maak ik kennis met "nieuwe" wandelaars. Terug op de camping nog een afzakkertje en dan is het tijd om te slapen. De wekker staat om 4.45.
De dag van Elst ben ik om 6.15 door de start. Aan de overkant staan al heel wat 30km lopers. Die hadden nog wel een uur in bed kunnen blijven.
Ik loop met een Sneekse en in Bemmel is het tijd om een legaal stukje af te snijden. Aan de ene kant het café in en aan de andere kant er weer uit. Wel genoten van een versnapering en het toilet wordt ook met een bezoek vereerd.
Wij zijn trouwens niet de enigen, er zitten meer bij ons aan de tafel die deze route volgen. Dan door naar Elst, het wordt al behoorlijk warm. Bij de familie Wiersma zitten we heerlijk in de schaduw. Deze keer heeft ze de grote koffiepot van de kerk maar geleend. Daarna door het centrum. Deze keer staat het niet stil. Naast de BoBotent vind ik mijn broer bij de veteranen. Hier neem ik ook een pauze en dan hij loopt met mij mee naar het eind van de straat. Daarna ben ik weer op mezelf aangewezen, maar de Oase weet ik feilloos te vinden. Tijd voor hanensoep. Na ook hier verwent te zijn, ga ik met 2 wandelmaatjes op pad. Nog even de gratis gadgets scoren bij de KWBN en 1 van ons gaat op de foto met een BN’er.
Het wordt steeds warmer en het geluid van de ambulances klinkt helaas ook steeds vaker. We lopen wat rustiger en nemen nog een pauze in het dorpshuis van Slijk-Ewijk.
Nog een kilometer of 10, maar we zijn het trage tempo een beetje zat en zetten de "turbo" aan. Met ons 2 en zijn we zo bij de dijk en die zullen we de meeste tijd met onze voeten in het gras bedwingen. Helaas bij de brug lopen we vast en is het schuifelen geblazen. Nou ja, het is niet anders we zijn toch wel op tijd.
Weer op de wedren het gebruikelijke ritueel, afmelden en dan onder de bomen voor een pilsje. Terug op de camping is er een radioploeg aanwezig. Er zal een live-uitzending volgen, die kan niet gemist worden. Daarna nog maar wat te eten gehaald, er moet toch wat in.
Heel vroeg slapen is er niet bij, de tent is te warm, maar om 9.30 moet het toch maar want morgen gaat de wekker om 3.15. Er mag eerder gestart worden.
Uiteindelijk zal ik tegen 5 uur door de scanner gaan. Onderweg tref ik nogal wat bekenden en gezamenlijk lopen we naar de rust in het buurtcentrum van Wijchen. Daar zit al een Friese delegatie en even later sluit Drenthe ook aan. Ik loop daarna samen met Drenthe naar de Oase voor een pannenkoek met spek.
Ook dit jaar houdt het bankje geen stand. Volgens mij ligt dat aan de plaats, het bankje wil daar gewoon niet staan en geeft de pijp aan Maarten, vorig jaar op dezelfde plek idem dito. Het levert wel mooie foto's op.
Het wordt weer druk op de route en over de warmte zullen we het maar niet hebben. Het speciale koelingsjaaltje doet zijn werk uitstekend. We gaan nog een keer bij de KWBN naar binnen, maar zijn er snel weer weg. In Beuningen gaan we bij de tennisvereniging zitten. Lekker onder de boom en een briesje erbij, prima plek. Als we weer op de weg lopen hoor ik het asfalt onder mijn schoenen plakken, hopelijk houden de zolen het nog even, want ze zijn wel aan vervanging toe. Al slingerend onder de waterstralen door en de petjes natmakend komen we bij Sabine voor een snoepje. Dan is het nog het waterkwartier door, over de saaie Waalkade en dan omhoog voor de laatste roze loodjes. Morgen zou het wat minder warm zijn.
Dag 3 is de dag van Groesbeek, met de mooiste route. Het is iets minder warm, maar gelukkig is er regelmatig beschutting. Het lopen gaat prima. Als ik op een bankje zit te rusten, komt er een Groninger aanlopen. We vroegen ons via de app al af hoe het met hem ging. Nou het ging, maar matig. Verderop zien we een paar bekenden zitten en vragen of we plaats mogen nemen. Dat mag van de lieve dame van een Brabantse wandelvereniging en we krijgen ook nog wat te drinken. Daarna gaat het bergje op. De St. Jansberg is de pittigste van de heuveltjes, maar ook de mooiste. Hij ligt namelijk in de schaduw. In Breedeweg is het tijd voor een soepje. Die vinden we in de Goeijkamer, waar we ook heerlijk kunnen zitten. Na de uitgebreide pauze gaan we op weg naar de Zevenheuvelenweg. Hier begroeten we Dokter Pain, nemen een yoghurtje bij de KWBN, halen we de telegrammen op bij het dagblad van het Noorden en strijken neer bij de Oase.
Nog een kilometer of 7 tot de finish. Helaas zit er dit jaar geen FLAL delegatie, dus dat biertje moeten we missen. Wel een snoepje bij Sabine. Vlak voor de finish treffen we nog een bekende die de ereronde heeft gelopen. Een topper die heel erg naar zijn bed verlangd. Wij trouwens ook, maar eerst zijn er de gebruikelijke rituelen.
Dag 4 alweer en ik heb een vroege start, hoewel het altijd wel even duurt voor je erdoor bent.
Bij de eierboer tref ik weer bekenden en gezamenlijk lopen we door.
Geen kersenvlaai, dat moet volgend jaar maar weer. Onderweg moet de cape aan, jammer maar de temperatuur is heerlijk. In Linden proberen we te pauzeren, maar dat mislukt. We lopen door naar Beers en kunnen bij de commandotroepen een plaatsje bemachtigen. Het is inmiddels weer droog.
In Cuijk is het een drukte van belang. We weten dan nog niet dat de Koning daar ook verschijnt. Wij lopen door om bij de jachtclub van het terras te genieten. Daarna is het een lange rechte weg naar de finish. Gelukkig onderbroken door de Oase, waar er voor vandaag gehaktballetjes op het menu staan. Na hier uitgebreid gerust te hebben, moet het dan toch wezen. Er is nu wat ruimte op het parcours en het wordt al weer warm. Vanaf Sabine loop ik met een Almeerse en op de Via Gladiola wacht haar zuster. Gezamenlijk gaan we over de finish.
Nummer 9 is een feit. Dit feit wordt dan heugelijk gevierd onder het genot van wat gerstenat. Wat nog eens dunnetjes wordt over gedaan op de camping, met een gezamenlijke maaltijd.
Op zaterdag moet dan de thuisreis aanvaardt worden. De tassen zijn gepakt, maar eerst moet ik nog een uurtje fietsen om mijn auto te vinden die aan de andere kant van Nijmegen staat geparkeerd. Het lukt hij staat er nog. Terug naar de camping, de rommel erin en dan als afsluiting gezamenlijk ontbijt. We nemen afscheid van elkaar en ik haal de liftster op om weer naar het Heitelân terug te keren.

Fotolink: http://myalbum.com/LianaZuidema