Kootstertille 18.2.2017
Blijf op de hoogte en volg Liana
18 Februari 2017 | Nederland, Kootstertille
Flal Hege Bult wandeltocht
Er bestaat bij sommigen wat verwarring over de startlocatie. Het oude dorpshuis is vervangen door een MFC. Een prachtlocatie met voldoende ruimte. Ook de auto's kunnen er redelijk parkeren, hoewel met 658 wandelaars komen er voor sommigen toch wat meters bij.
Buiten het brengen van het materiaal van het startbureau, heb ik er vandaag nog een taakje bij. Ik begeleid de wagenrust medewerkers en gezamenlijk wordt de boel opgebouwd. Als dat klaar is mogen zij er verder voor zorgen dat de wandelaars straks voorzien worden van een versnapering.
Terug in het MFC zijn al een hoop bekenden gearriveerd.
Uiteindelijk gaat iedereen op pad.
De routebeschrijving heb ik al op zak, voordeeltje van bestuurslid zijn. We gaan de brug over en hier ontstaat een heuse wandelaarsfile. Wel een mooi gezicht, aan de ene kant een rij omhoog en aan de andere kant een rij naar beneden.
We gaan nu door een prachtig natuurgebied, de naamgever van de tocht. Af een toe wat blubberig en wat kleine obstakels. Er wordt een hand uitgereikt voor een glad afdalinkje en een gevallen vrouw die met haar voet een rotte plank van een houten bruggetje sloopt. Gelukkig geen letsel.
Door het coulisselandschap bereiken we de wagenrust. Hier is het een drukte van belang, dat terwijl we in de achterhoede lopen.
Maar even de handen laten wapperen en dan genieten van een kopje thee met.
Verder gaat het, veel onverhard, tussen de bomen door.
In de verte zien we de brug weer opdagen. We mogen er weer overheen. Een tanker gaat op dat moment onderdoor. Een prachtig pad langs het water doet ons in Jistrum aankomen.
Bij de 2de rust geef ik mijn kaartje af aan een meewandelaar, die zich naar binnen wurmt. Uiteindelijk kunnen we toch nog even op het terras zitten, niet altijd op de daar voor bedoelde zitplaatsen, maar op de tafels en op de stoepranden. Na het goede genoten te hebben gaan we weer op pad.
Onderweg worden we getrakteerd op paaseitjes en al zingende komen we weer in Jistrum. Nog 2 kilometer naar Kootstertille geeft het bord aan en ineens zijn we weer bij de rotonde.
Het zit er weer op. Nog even nakletsen en menigeen gaat naar huis. Nu is het wachten op de laatste wandelaars en de pijlenplukkers.
Uiteindelijk zit het spul weer in de auto en in de mist wordt de thuisreis aanvaard.
Daar wacht de Flalkar voor de garage en met wat duw en trekkracht wordt hij naar binnen geschoven. Nu nog uitvinden waar de sleutels gebleven zijn.
Fotolink: http://myalbum.com/LianaZuidema
Er bestaat bij sommigen wat verwarring over de startlocatie. Het oude dorpshuis is vervangen door een MFC. Een prachtlocatie met voldoende ruimte. Ook de auto's kunnen er redelijk parkeren, hoewel met 658 wandelaars komen er voor sommigen toch wat meters bij.
Buiten het brengen van het materiaal van het startbureau, heb ik er vandaag nog een taakje bij. Ik begeleid de wagenrust medewerkers en gezamenlijk wordt de boel opgebouwd. Als dat klaar is mogen zij er verder voor zorgen dat de wandelaars straks voorzien worden van een versnapering.
Terug in het MFC zijn al een hoop bekenden gearriveerd.
Uiteindelijk gaat iedereen op pad.
De routebeschrijving heb ik al op zak, voordeeltje van bestuurslid zijn. We gaan de brug over en hier ontstaat een heuse wandelaarsfile. Wel een mooi gezicht, aan de ene kant een rij omhoog en aan de andere kant een rij naar beneden.
We gaan nu door een prachtig natuurgebied, de naamgever van de tocht. Af een toe wat blubberig en wat kleine obstakels. Er wordt een hand uitgereikt voor een glad afdalinkje en een gevallen vrouw die met haar voet een rotte plank van een houten bruggetje sloopt. Gelukkig geen letsel.
Door het coulisselandschap bereiken we de wagenrust. Hier is het een drukte van belang, dat terwijl we in de achterhoede lopen.
Maar even de handen laten wapperen en dan genieten van een kopje thee met.
Verder gaat het, veel onverhard, tussen de bomen door.
In de verte zien we de brug weer opdagen. We mogen er weer overheen. Een tanker gaat op dat moment onderdoor. Een prachtig pad langs het water doet ons in Jistrum aankomen.
Bij de 2de rust geef ik mijn kaartje af aan een meewandelaar, die zich naar binnen wurmt. Uiteindelijk kunnen we toch nog even op het terras zitten, niet altijd op de daar voor bedoelde zitplaatsen, maar op de tafels en op de stoepranden. Na het goede genoten te hebben gaan we weer op pad.
Onderweg worden we getrakteerd op paaseitjes en al zingende komen we weer in Jistrum. Nog 2 kilometer naar Kootstertille geeft het bord aan en ineens zijn we weer bij de rotonde.
Het zit er weer op. Nog even nakletsen en menigeen gaat naar huis. Nu is het wachten op de laatste wandelaars en de pijlenplukkers.
Uiteindelijk zit het spul weer in de auto en in de mist wordt de thuisreis aanvaard.
Daar wacht de Flalkar voor de garage en met wat duw en trekkracht wordt hij naar binnen geschoven. Nu nog uitvinden waar de sleutels gebleven zijn.
Fotolink: http://myalbum.com/LianaZuidema
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
