Mûnein 31.1.2015
Blijf op de hoogte en volg Liana
31 Januari 2015 | Nederland, Moleneind
Snertkuier
Even leek het erop dat ik wel heel lang zou moeten reizen om een tochtje te lopen. Ik zou sneller in Deventer zijn geweest dan in Sneek. Mûnein is helemaal niet te bereiken.
Maar ik krijg zowaar 2 liften aangeboden, bovendien blijkt er nog een andere mogelijkheid te zijn om het openbaar vervoer deels te mijden. Maar een ritje van 20 minuten met de bus ontkom ik niet aan en dan kan ik bij E.K. instappen.
In Mûnein gaan de wandelaars al op pad. Wij nemen eerst een bakje en wachten op A.H. Die vindt het nodig nog om een rondje Leeuwarden te doen. Uiteindelijk besluiten we zonder hem te vertrekken, hij haalt ons wel in.
Als we bij de zwerfkeien komen ontstaat er verwarring over de route. We lopen wat heen en weer en dat geeft A.H. de gelegenheid om ons in te halen.
We lopen door een prachtig, ”permafrost”, natuurgebied. De brug is spiegelglad, maar we komen er ongeschonden over.
Dan zijn er asfalt en klinkers, die ons af en toe verrassen met een poging om ons te laten uitglijden. De opzet lukt niet. We komen, alweer ongeschonden, in de Trochreed.
Na de rust komen we in Grikelân en Turkije, wel een beetje uit de route.
We maken een praatje met een moeder en haar 6-jarig zoontje. Ze lopen 10km, knap hoor.
Na een rondje Aldtsjerk lopen we achter landgoed De Klinze langs. Ooit heb ik hier een keer gegeten, heerlijk. Even verderop alweer een prachtige buitenplaats, Stania State in Oentsjerk.
De rust slaan we over en via een omweg door de landerijen bereiken we Gytsjerk.
De laatste rust slaan we niet over. Na een natje en een droogje, en voorzien van informatie over de route van de stempelmevrouw, aanvaarden we de laatste 4km.
Door de nieuwbouw en een nieuwbouwbos slingeren we terug naar Mûnein, waar we verwent worden met een lekker pittig kommetje snert.
Prachtig weer en een prachtige route, wat wil een mens nog meer.
Het was weer een zaterdag heerlijk buiten spelen in Tytsjerksteradiel.
Even leek het erop dat ik wel heel lang zou moeten reizen om een tochtje te lopen. Ik zou sneller in Deventer zijn geweest dan in Sneek. Mûnein is helemaal niet te bereiken.
Maar ik krijg zowaar 2 liften aangeboden, bovendien blijkt er nog een andere mogelijkheid te zijn om het openbaar vervoer deels te mijden. Maar een ritje van 20 minuten met de bus ontkom ik niet aan en dan kan ik bij E.K. instappen.
In Mûnein gaan de wandelaars al op pad. Wij nemen eerst een bakje en wachten op A.H. Die vindt het nodig nog om een rondje Leeuwarden te doen. Uiteindelijk besluiten we zonder hem te vertrekken, hij haalt ons wel in.
Als we bij de zwerfkeien komen ontstaat er verwarring over de route. We lopen wat heen en weer en dat geeft A.H. de gelegenheid om ons in te halen.
We lopen door een prachtig, ”permafrost”, natuurgebied. De brug is spiegelglad, maar we komen er ongeschonden over.
Dan zijn er asfalt en klinkers, die ons af en toe verrassen met een poging om ons te laten uitglijden. De opzet lukt niet. We komen, alweer ongeschonden, in de Trochreed.
Na de rust komen we in Grikelân en Turkije, wel een beetje uit de route.
We maken een praatje met een moeder en haar 6-jarig zoontje. Ze lopen 10km, knap hoor.
Na een rondje Aldtsjerk lopen we achter landgoed De Klinze langs. Ooit heb ik hier een keer gegeten, heerlijk. Even verderop alweer een prachtige buitenplaats, Stania State in Oentsjerk.
De rust slaan we over en via een omweg door de landerijen bereiken we Gytsjerk.
De laatste rust slaan we niet over. Na een natje en een droogje, en voorzien van informatie over de route van de stempelmevrouw, aanvaarden we de laatste 4km.
Door de nieuwbouw en een nieuwbouwbos slingeren we terug naar Mûnein, waar we verwent worden met een lekker pittig kommetje snert.
Prachtig weer en een prachtige route, wat wil een mens nog meer.
Het was weer een zaterdag heerlijk buiten spelen in Tytsjerksteradiel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
