Sint Nicolaaswandeltocht 3.12.2011
Door: Liana
Blijf op de hoogte en volg Liana
03 December 2011 | Nederland, Sint Nikolaasga
Er was slecht weer voorspeld. Regen, die in de loop van de dag zou vertrekken naar andere oorden en wind met kracht 7 of 8 die wij door de bomen zouden horen waaien.
Mooi op tijd vertrokken, waren we om 8.30 al in Sint Nyk. De tijd werd gedood met begroeten van onze wandelvrienden en uiteraard een bakje.
En als je dan in Sint Nicolaasga bent, met zijn prachtige kerk, die aan deze heilige is gewijd, kan Sinterklaas natuurlijk niet ontbreken.
Wij werden van harte toegesproken en ons werd gegarandeerd dat het om 9.15 droog zou zijn.
Mooi niet “leugenaar” eerst alle kleine kinderen voor de gek houden en nu ook een poging om dat bij ons te doen.
Hij is maar snel op Americo gesprongen voor wij buiten kwamen. Zeer verstandig.
De cape moest dus aan. Nog redelijk beschut door het dorp en het bos moesten we er op een gegeven moment toch aan geloven; de Fryske greiden.
De regen die samen met de wind een pact gesloten had om ons tegen te houden en begeleid door een symfonie van wapperende capes trokken wij door het Fryske land om na 9km beschutting te vinden bij de wagenrust.
Opnieuw door het bos werd ons wat rust gegund en na nog een kleine oprisping van regen en wind, lieten ze ons verder met rust. Even later begrepen wij waarom, want hun grootste en krachtigste vijand, de zon, liet zich gelden.
Bij de stempelpost in het mooie Langweer konden we alleen een broodje rookworst kopen. Niet getreurd want de snackbar aan de overkant had heerlijke eigen gemaakte snert. Met 4 grote kommen op het blad en de lepels rechtop erin, terug naar de stempelpost. De kroegbaas moest er wel om lachen.
Toen met een volle buik de laatste 10km. Lastig, maar ook kwam daar het blubberen nog bij, Flal-waardig. De golfbaan had mooie gladde velden, die natuurlijk niet door onze wandelschoenen betreden mochten worden.
In Sint Nyk werd de middag afgesloten met een toast op het 14-jarig samenzijn van onze Fryske topfotograaf met zijn lief.
Een Groninger lifter werd in Drachten afgezet.
Thuis was het tijd voor een uurtje wellness om de stramme spieren te versoepelen en het innerlijk werd verwend met een heerlijke zuurkoolschotel van manlief.
Topfoto's zijn te bewonderen op de site van www.troch-rinnen.nl
Mooi op tijd vertrokken, waren we om 8.30 al in Sint Nyk. De tijd werd gedood met begroeten van onze wandelvrienden en uiteraard een bakje.
En als je dan in Sint Nicolaasga bent, met zijn prachtige kerk, die aan deze heilige is gewijd, kan Sinterklaas natuurlijk niet ontbreken.
Wij werden van harte toegesproken en ons werd gegarandeerd dat het om 9.15 droog zou zijn.
Mooi niet “leugenaar” eerst alle kleine kinderen voor de gek houden en nu ook een poging om dat bij ons te doen.
Hij is maar snel op Americo gesprongen voor wij buiten kwamen. Zeer verstandig.
De cape moest dus aan. Nog redelijk beschut door het dorp en het bos moesten we er op een gegeven moment toch aan geloven; de Fryske greiden.
De regen die samen met de wind een pact gesloten had om ons tegen te houden en begeleid door een symfonie van wapperende capes trokken wij door het Fryske land om na 9km beschutting te vinden bij de wagenrust.
Opnieuw door het bos werd ons wat rust gegund en na nog een kleine oprisping van regen en wind, lieten ze ons verder met rust. Even later begrepen wij waarom, want hun grootste en krachtigste vijand, de zon, liet zich gelden.
Bij de stempelpost in het mooie Langweer konden we alleen een broodje rookworst kopen. Niet getreurd want de snackbar aan de overkant had heerlijke eigen gemaakte snert. Met 4 grote kommen op het blad en de lepels rechtop erin, terug naar de stempelpost. De kroegbaas moest er wel om lachen.
Toen met een volle buik de laatste 10km. Lastig, maar ook kwam daar het blubberen nog bij, Flal-waardig. De golfbaan had mooie gladde velden, die natuurlijk niet door onze wandelschoenen betreden mochten worden.
In Sint Nyk werd de middag afgesloten met een toast op het 14-jarig samenzijn van onze Fryske topfotograaf met zijn lief.
Een Groninger lifter werd in Drachten afgezet.
Thuis was het tijd voor een uurtje wellness om de stramme spieren te versoepelen en het innerlijk werd verwend met een heerlijke zuurkoolschotel van manlief.
Topfoto's zijn te bewonderen op de site van www.troch-rinnen.nl
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
