Uffelte 2.3.2012
Blijf op de hoogte en volg Liana
02 Maart 2013 | Nederland, Uffelte
Nationale Parken Wandeltocht
Vandaag mag ik alleen op pad, Desiree is helaas ziek. Vervelend, maar het is niet anders.
In Uffelte aangekomen is het inwonertal tijdelijk verdubbeld. Zo lijkt het met al die auto’s die het dorp overspoelen en dan ik ben nog aan de vroege kant. Maar de vaart heeft een lange walkant waar ook veel auto’s kunnen staan.
Binnen is het een drukte van jewelste, gelukkig gaan de eerste “echte” lange afstandswandelaars al gauw op pad. Ik krijg koffie in de handen gedrukt, dus alleen wandelen is er vandaag niet bij.
Om 9.30 uur keert de rust weer in Frederikshaven, een lange sliert beweegt zich door het landschap.
Samen met een paar Drentse dames loop ik in een lekker tempo over zandwegen, door bos en over asfalt. We halen nogal wat wandelaars in, niet dat dat van invloed is op de uiteindelijke eindtijd, maar het loopt wel lekker.
Ook de topfotgraaf wordt ingehaald, maar Esmee haakt aan en dan gaat het “echt” los.
In het mulle zand gaat het op mijn verzoek toch een tandje lager. Tja de leeftijd hè.
We kijken achterom en zien dat er een trochrinner alleen loopt en besluiten om op haar te wachten. De topfotograaf sluit even later ook aan en gezamenlijk bereiken we de rustlocatie.
Ook hier is het een drukke boel en maar we vinden een plaatsje in de serre. Temperatuur 24 graden, pff daar zijn we niet op gekleed, maar het is lekker voor de spieren.
Na de rust heeft de groep een andere samenstelling en er zijn wisselende contacten. Het tempo is ook lager en er wordt heel wat afgekletst. Je bent dan zo maar bij de volgende rust.
Het meubilair bestaat hier uit strobalen, waar ik ervaar dat die niet altijd even stevig zijn.
We laten ons de aangeboden Flal-versnapering heerlijk smaken. Ik pak toch maar mijn fototoestel en we vervolgen onze weg.
Een losse veter geeft al aanleiding voor oponthoud en als we dan nog langs de enige echte Flal blubberbak voor vandaag moeten, is de gang er wel uit.
Wat er niet uit is de stemming en de blubberbak geeft veel hilariteit. Vooral de actie van een galante heer.
Vlak voor het einde vinden we nog een Deesbank, we spelen in een treintje en dan zijn we al weer in Fredrikshaven.
Een soepje, een snoepje en een slokje sluiten deze mooie wandeldag af.
Vandaag mag ik alleen op pad, Desiree is helaas ziek. Vervelend, maar het is niet anders.
In Uffelte aangekomen is het inwonertal tijdelijk verdubbeld. Zo lijkt het met al die auto’s die het dorp overspoelen en dan ik ben nog aan de vroege kant. Maar de vaart heeft een lange walkant waar ook veel auto’s kunnen staan.
Binnen is het een drukte van jewelste, gelukkig gaan de eerste “echte” lange afstandswandelaars al gauw op pad. Ik krijg koffie in de handen gedrukt, dus alleen wandelen is er vandaag niet bij.
Om 9.30 uur keert de rust weer in Frederikshaven, een lange sliert beweegt zich door het landschap.
Samen met een paar Drentse dames loop ik in een lekker tempo over zandwegen, door bos en over asfalt. We halen nogal wat wandelaars in, niet dat dat van invloed is op de uiteindelijke eindtijd, maar het loopt wel lekker.
Ook de topfotgraaf wordt ingehaald, maar Esmee haakt aan en dan gaat het “echt” los.
In het mulle zand gaat het op mijn verzoek toch een tandje lager. Tja de leeftijd hè.
We kijken achterom en zien dat er een trochrinner alleen loopt en besluiten om op haar te wachten. De topfotograaf sluit even later ook aan en gezamenlijk bereiken we de rustlocatie.
Ook hier is het een drukke boel en maar we vinden een plaatsje in de serre. Temperatuur 24 graden, pff daar zijn we niet op gekleed, maar het is lekker voor de spieren.
Na de rust heeft de groep een andere samenstelling en er zijn wisselende contacten. Het tempo is ook lager en er wordt heel wat afgekletst. Je bent dan zo maar bij de volgende rust.
Het meubilair bestaat hier uit strobalen, waar ik ervaar dat die niet altijd even stevig zijn.
We laten ons de aangeboden Flal-versnapering heerlijk smaken. Ik pak toch maar mijn fototoestel en we vervolgen onze weg.
Een losse veter geeft al aanleiding voor oponthoud en als we dan nog langs de enige echte Flal blubberbak voor vandaag moeten, is de gang er wel uit.
Wat er niet uit is de stemming en de blubberbak geeft veel hilariteit. Vooral de actie van een galante heer.
Vlak voor het einde vinden we nog een Deesbank, we spelen in een treintje en dan zijn we al weer in Fredrikshaven.
Een soepje, een snoepje en een slokje sluiten deze mooie wandeldag af.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
