Assen 5.4.2014

Eendrachtwandeltocht
Keus te over in Wandelland vandaag. Manlief gaat met wandelmaatje naar Nijbeets en ik kies voor Assen.
Het zal vandaag de eerste 40km worden van dit jaar, maar zoals het gaat met plannen maken, die komen niet altijd uit.
Een Groningse blaar gooit roet in het eten, dus wordt het toch weer 25km vandaag.
Ik maak kennis met een Walker en junior, die voor het eerst in Drenthe een tochtje in lopen.
Na afloop hoor ik dat het hen wel goed is bevallen.
Als we buiten staan zien we dat er al mensen zijn met de routebeschrijving. De beide dames gaan terug naar binnen en het lukt nog net om er 2 uit de doos te halen. De uitdeler gaat maar snel naar buiten, want zoveel ongeduld kan hij niet aan.
Het tempo zit er goed in en 1 ½ uur na de start zitten we al aan de koffie.
Het tempo gaat eruit, als blijkt dat de Jacobskerk in Rolde open is. Als wandelaars bij het horen van de naam Jacobus opveren, sla je een dergelijke kerk niet over.
De organist is aan het spelen, een welkomsgroet van de apostel. We bewonderen de schelp in het glas-in-lood raam en de graven van de “rijke stinkers”, waarvan 1 met 3 schelpen is versierd.
Op de preekstoel ligt een prachtige oude bijbel. De rest gaat snel naar de uitgang, ze hebben geen belangstelling voor een wandelaarspreek.
Bij de volgende rust halen we alleen maar een stempel, we hebben al een beetje rust gehad en de volgende is over 4km. Ik ga nog wat in de veterhandel en dan snel dan de rest achterna. Eén is zo aardig om te wachten en op de heide is de ploeg weer compleet.
We komen bij de Balloër Schaapskooi. De mooie wandelstokken lokken ons om hier een kijkje te nemen. Een paar jonge lammetjes zijn nog thuis. Een vrijwilligster zit truien te breien, maar vandaag is het geen truienweer. We krijgen wat informatie en na alles uitgebreid bekeken te hebben, is de volgende rust bijna om de hoek. Deze keer bij een zorgboerderij, met een uitnodigend terras.
Er is ook een winkeltje en daar kunnen dames natuurlijk niet aan voorbij lopen. Als ik een pot honing pak, valt er uit het schap ernaast wat op de grond kapot. Ik was mijn handen in onschuld, want in de andere hand heb ik de camera. Het zal wel een teken zijn dat het potje mee moet naar huis.
Een kopje koffie en een ijsje toe, wat wil een mens nog meer. De stal is gevuld met jonge en bijna jonge moeders. Vader staat ernaast en laat zich gewillig over de kop aaien. Krijgt hij toch nog wat aandacht. Tja, eigen schuld, de dames hebben nu alleen nog maar belangstelling voor hun kroost.
We gaan nog door een hemeltje, ondanks de naam Poepenhemeltje ruiken we niets. Gelukkig weten we allemaal waar de naam Poepen (met hoofdletter) voor staat.
Dan komt Assen al weer in zicht. We slingeren langs de Rood/Geel/Blauwe flats. Over het GGZ-terrein, onder de spoortunnel door om het laatste stuk door het Asser Bos te gaan.
In het bos staat een prachtig huis. Een Groninger wandelaar is zo brutaal om te tuin te betreden en alles uitgebreid op de foto te zetten. Wij genieten mee vanaf de camera.
Dan langs wat beestjes en we zijn weer terug.
We nemen een kleine versnapering en zijn het eendrachtig eens dat het vandaag een mooie afwisselende tocht is geweest.