Dwingeloo 21.4.2014
Blijf op de hoogte en volg Liana
21 April 2014 | Nederland, Dwingeloo
67e Krentenbloesemtocht
Zo mooi als het weer gisteren en eergisteren was, zo schier is het vandaag.
Manlief besluit vanwege een blessure 5km te lopen, ik doe de10 km, zodat hij niet te lang op mij hoeft te wachten.
Een korte afstand heeft als voordeel dat we de regen kunnen afwachten, we mogen tot 14.00 starten.
Als we arriveren, komen de eerste wandelaars al weer binnen.
Na een gesprekje met een pijlophaler gaan we gezamenlijk op pad.
Helaas na 1,2km scheiden onze wegen. De muziek gaat aan en de turbo begint langzaamaan warm te worden. Het is rustig op de route. Er loopt een stel wandelaars achter en een stel voor me. Het voorste stel haal ik steeds verder in. Dat loopt op de een of andere manier gemakkelijker. Wat nog gemakkelijker het tempo verhoogt, is het vooruitzicht dat er een toilet in aantocht is. De rust is bij Zonnetij. Een leuke plek, die ook in de route van de Taribush was opgenomen. Ik meld mij, maar besluit door te lopen. De jas gaat uit en een boerenijsje gaat mee. Het ijs is nog te hard, dus dat wordt lopendeweg wel verorberd. De bospaden zijn goed begaanbaar en af en toe zit er een heuveltje in de route.
De 20km heeft zich inmiddels ingevoegd en ik zie in de verte een bekend wandelstel. Door het ijs eten en foto’s maken duurt het even, maar ik haal ze op een gegeven moment toch in.
De cape is dan al uit de tas gehaald, want de laatste 2 kilometers wordt het toch nog nat.
Gezellig keuvelend ben je dan zo weer bij de start en na anderhalf uur kan ik me weer bij manlief aansluiten. Na de Dwingelder horeca gesponsord te hebben, treffen we op weg naar de auto nog een bekende 3-generatie wandelfamilie.
Tevreden gaan we huiswaarts, met een leuke herinnering aan een mooie tocht.
Zo mooi als het weer gisteren en eergisteren was, zo schier is het vandaag.
Manlief besluit vanwege een blessure 5km te lopen, ik doe de10 km, zodat hij niet te lang op mij hoeft te wachten.
Een korte afstand heeft als voordeel dat we de regen kunnen afwachten, we mogen tot 14.00 starten.
Als we arriveren, komen de eerste wandelaars al weer binnen.
Na een gesprekje met een pijlophaler gaan we gezamenlijk op pad.
Helaas na 1,2km scheiden onze wegen. De muziek gaat aan en de turbo begint langzaamaan warm te worden. Het is rustig op de route. Er loopt een stel wandelaars achter en een stel voor me. Het voorste stel haal ik steeds verder in. Dat loopt op de een of andere manier gemakkelijker. Wat nog gemakkelijker het tempo verhoogt, is het vooruitzicht dat er een toilet in aantocht is. De rust is bij Zonnetij. Een leuke plek, die ook in de route van de Taribush was opgenomen. Ik meld mij, maar besluit door te lopen. De jas gaat uit en een boerenijsje gaat mee. Het ijs is nog te hard, dus dat wordt lopendeweg wel verorberd. De bospaden zijn goed begaanbaar en af en toe zit er een heuveltje in de route.
De 20km heeft zich inmiddels ingevoegd en ik zie in de verte een bekend wandelstel. Door het ijs eten en foto’s maken duurt het even, maar ik haal ze op een gegeven moment toch in.
De cape is dan al uit de tas gehaald, want de laatste 2 kilometers wordt het toch nog nat.
Gezellig keuvelend ben je dan zo weer bij de start en na anderhalf uur kan ik me weer bij manlief aansluiten. Na de Dwingelder horeca gesponsord te hebben, treffen we op weg naar de auto nog een bekende 3-generatie wandelfamilie.
Tevreden gaan we huiswaarts, met een leuke herinnering aan een mooie tocht.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
