Beilen 2.5.2014

Drentse Hooglanden4Daagse dag 4

De dag van Taribush of te wel Lheebroek.
Vandaag met een medepassagier uit Balk op pad. We zijn mooi vroeg en dus tijd zat voor een bakje.
Om 9.00 uur worden we los gelaten. We lopen door een park langs de A28. Een paar leuke klimmetjes en dan via de rondweg weer over de mooie voetgangersbrug. Het verkooppunt van de aspergeboer zit te vroeg in de route, dus die slaan we maar over. We gaan door de natuur en over de A28 naar Camping Boszicht voor de eerste stop. We worden ontvangen door een schuwe hond, maar als we rustig blijven staan komt hij toch even snuffelen. Binnen bewonderen we de creaties die hier gemaakt worden. Een theepot als vogelhuisje, een brailleboek dat een nieuwe bestemming krijgt en nog veel meer.
Verder gaat het weer, over een mooi zandpad. We laten een paar ruiters voor gaan, maar de paarden vinden het eng om door de grote plassen te lopen. Dan gaan wij maar weer voorop en ze volgen ons gedwee.
We lopen een 30 km wandelaarster tegen het lijf die al 2 x verkeerd gelopen is. Toch is er prima gepijld. Ze wil niet met ons mee op de 20km. Nu komen we op een hele leuke rust; Taribush. Vooral de toiletten zijn een bezienswaardigheid. De Fatboy is ook favoriet bij een wandelaarster. We genieten van koffie met pannenkoek en zien verder onze ogen uit. Er is zo veel te zien.
We gaan terug weer door mooie natuur en over de A28. Nu moeten we een steile afdaling maken maar het gaat goed. We moedigen een mountainbiker aan en nemen een rust op een bankje. Kort daarop komen we bij de scouting, alweer een bijzondere rustplaats. We denken dat we zo onderhand de laatsten zijn (het nemen van foto's kost veel tijd) maar dat valt mee. Op het laatst maken we een rondje door Beilen. We bekijken de oorlogsgraven, het monument en een wel erg vervallen gedeelte van de begraafplaats. We gaan langs de kerk en oude arcade. We gokken dat hier ooit een klooster heeft gestaan. Door het winkelcentrum en de gedempte haven komen we weer bij de mooie fontein. Dan is het nog maar een klein stukje naar de kantine van de korfbalclub. Hier neem ik weer een mooi bedrag in ontvangst, de vrijwilligers zijn zo lief geweest om veters te verkopen. We kletsen nog wat na. Als we willen vertrekken begroeten we de rode lantaarndraagster, die vandaag niet met de eer mag strijken. Dankzij de inzet van de vele vrijwilligers, kunnen terug zien op een hele mooie 4-daagse. Volgend jaar maar weer.