Hollandscheveld 27.6.2015
Blijf op de hoogte en volg Liana
27 Juni 2015 | Nederland, Hollandscheveld
2de Anker Wandeltocht
Plannen zijn er om gewijzigd te worden en vandaag gebeurd dat dus. I.p.v. De geplande 40 km wordt het bijna 27.
Op het parkeerterrein zien we al een bekende auto staan, de eigenaar zal wel 40 km lopen. Veel leuker is het om een bekende wandelfamilie tegen te komen en onze wegen zullen zich vandaag pas scheiden als we naar huis gaan. Assen is ook present, de vakantie zit er weer op.
Na het inschrijven en bakje troost gaan we op pad. We schampen Hoogeveen en belanden in Noordscheschut. Over een mooie draaibrug lopen we langs het water. Het lijkt Giethoorn wel. In het dorp bekijken we het schutten en begroeten we de bootjesmensen. Soms in de memmetael.
Helaas laten we het water achter ons en gaan landinwaarts. In de verte zien we de Assenaren op een kruising staan. Het voorgevoel blijkt juist. De bezemwagen is onderweg. Nu maar hopen dat de ribben voor Nijmegen weer in orde zijn.
Wij lopen door. Een sporthal is helaas gesloten, de billen moeten nog even bij elkaar geknepen worden. Gelukkig is de ijsbaan niet ver en daar kunnen we wat vocht kwijt.
De eerste 15 km-loper zijn we al tegen gekomen en de tweede zet ons op de foto. Voorzien van een natje en een droogje en een appeltje voor de dorst gaan we langs een sloot het bos in. Er lag een briefje bij de start dat er ook iets met paarden te doen is. Wij komen een paar menners tegen, altijd een mooi gezicht.
Slingerend over mooie afwisselende paden komen we in Nieuwelande. Het schijnt dat hier in de oorlog het verzet zeer actief was. Dit hoor ik van manlief, nadat ik hem gebeld had dat dochterlief haar tentamens gehaald heeft. Daar nemen we vanavond wel een versnapering op.
Het onderduikershol in het bos wordt uitgebreid bekeken en ondertussen komt Mister Bean ook om de hoek kijken. De volgende rust is in de Opsteker. Wij steken er niets op, maar wel wat erin. Namelijk een soeplepel, altijd lekker een kopje krachtvoer. Bij de Jufferwijk twijfelen we over de route. Dat komt omdat we een auto laten passeren, waarvan de bestuurder ons naar de andere kant van de sloot wil hebben. Uiteindelijk maakt het niets uit aan welke kant we lopen, want in de verte zien we een pijl. De routebeschrijving hebben we eigenlijk niet gebruikt, behalve natuurlijk om te zien wanneer er gepauzeerd kan worden.
De laatste kilometers gaan vlot en dan zijn we weer terug bij af. De eigenaar van de bekende auto zit ons al op te wachten. Onder het genot van een laatste consumptie, voor een vooroorlogse prijs, komt er een verslaggever van Het Dagblad van het Noorden bij ons aanschuiven. Benieuwd of we ook beroemd worden. Volgende week de krant maar in de gaten houden.
Dan is het tijd om afscheid te nemen. Nagenietend van een mooie tocht en blij dat we op de goede kant van de snelweg zitten (TT Assen) zijn we zo weer thuis.
Plannen zijn er om gewijzigd te worden en vandaag gebeurd dat dus. I.p.v. De geplande 40 km wordt het bijna 27.
Op het parkeerterrein zien we al een bekende auto staan, de eigenaar zal wel 40 km lopen. Veel leuker is het om een bekende wandelfamilie tegen te komen en onze wegen zullen zich vandaag pas scheiden als we naar huis gaan. Assen is ook present, de vakantie zit er weer op.
Na het inschrijven en bakje troost gaan we op pad. We schampen Hoogeveen en belanden in Noordscheschut. Over een mooie draaibrug lopen we langs het water. Het lijkt Giethoorn wel. In het dorp bekijken we het schutten en begroeten we de bootjesmensen. Soms in de memmetael.
Helaas laten we het water achter ons en gaan landinwaarts. In de verte zien we de Assenaren op een kruising staan. Het voorgevoel blijkt juist. De bezemwagen is onderweg. Nu maar hopen dat de ribben voor Nijmegen weer in orde zijn.
Wij lopen door. Een sporthal is helaas gesloten, de billen moeten nog even bij elkaar geknepen worden. Gelukkig is de ijsbaan niet ver en daar kunnen we wat vocht kwijt.
De eerste 15 km-loper zijn we al tegen gekomen en de tweede zet ons op de foto. Voorzien van een natje en een droogje en een appeltje voor de dorst gaan we langs een sloot het bos in. Er lag een briefje bij de start dat er ook iets met paarden te doen is. Wij komen een paar menners tegen, altijd een mooi gezicht.
Slingerend over mooie afwisselende paden komen we in Nieuwelande. Het schijnt dat hier in de oorlog het verzet zeer actief was. Dit hoor ik van manlief, nadat ik hem gebeld had dat dochterlief haar tentamens gehaald heeft. Daar nemen we vanavond wel een versnapering op.
Het onderduikershol in het bos wordt uitgebreid bekeken en ondertussen komt Mister Bean ook om de hoek kijken. De volgende rust is in de Opsteker. Wij steken er niets op, maar wel wat erin. Namelijk een soeplepel, altijd lekker een kopje krachtvoer. Bij de Jufferwijk twijfelen we over de route. Dat komt omdat we een auto laten passeren, waarvan de bestuurder ons naar de andere kant van de sloot wil hebben. Uiteindelijk maakt het niets uit aan welke kant we lopen, want in de verte zien we een pijl. De routebeschrijving hebben we eigenlijk niet gebruikt, behalve natuurlijk om te zien wanneer er gepauzeerd kan worden.
De laatste kilometers gaan vlot en dan zijn we weer terug bij af. De eigenaar van de bekende auto zit ons al op te wachten. Onder het genot van een laatste consumptie, voor een vooroorlogse prijs, komt er een verslaggever van Het Dagblad van het Noorden bij ons aanschuiven. Benieuwd of we ook beroemd worden. Volgende week de krant maar in de gaten houden.
Dan is het tijd om afscheid te nemen. Nagenietend van een mooie tocht en blij dat we op de goede kant van de snelweg zitten (TT Assen) zijn we zo weer thuis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
