Julianadorp 20 februari 2016
Blijf op de hoogte en volg Liana
20 Februari 2016 | Nederland, Julianadorp
Flal De Lange Jaap wandeltocht
Een wandeltocht in een dorp dat jou naam draagt kun je toch niet overslaan. Het is een stukje rijden, maar ik heb gezelschap in de auto.
Het is bij de start niet zo vol als anders. Jammer, want ze hebben wat gemist.
We vertrekken bijna als laatsten. Ons aanbod om de pijlen mee te nemen wordt niet beloond.
We hadden beloofd om een Makkumer te begeleiden, maar hij heeft de hakken al gelicht. Tot onze verrassing is Alphen aan de Rijn komen opdagen. Wij gaan met ons vijfen op pad. We lopen het dorp uit en gaan dwars door de bollenvelden. Nou ja, wel veel over het fietspad. Na een stukje gras komen we bij een uitkijktoren. Eerst een klim om op het duin te komen en dan nog een paar trappen omhoog. Een prachtig uitzicht is de beloning en we werpen een blik op de Noordzee.
Van boven zien we de rustlocatie al liggen. Een prachtlocatie met een mooie inrichting.
Vervolgens gaan we de Donkere Duinen in. Echt donker is het niet en het weer is uitstekend, zoals meestal op zaterdag. In Huisduinen aanschouwen we De Lange Jaap. Hier gaan we maar niet naar boven. Naar boven gaan we wel op de dijk. De beloofde foto van de zee wordt verstuurd en dan gaat het wederom de duinen en het bos in. De emblemen op mijn tas roept vragen op bij mede wandelaars en dan gaat het ineens over Santiago. Nou, dan raak je niet uitgepraat.
In de verte zie ik een bekende wandelaar aankomen. Ik had al vernomen dat hij verdwaald was, maar hij komt vanuit de verkeerde richting. Later snappen we waarom als we een bekende auto ontdekken. Nu mag hij niet meer gaan pierewaaien en moet bij ons in de buurt blijven. Volgende keer maar aan de riem.
We genieten van een soepje en dan gaat het eindelijk het strand op. Hier komen we voor. Jan de Wind is volop aanwezig, een beetje koud aan de oren, maar je hoort ons niet klagen. Het miezert een beetje, maar gezien de voorspellingen stelt het niets voor. Als we na een aantal kilometers het strand weer af gaan en komt Julianadorp in zicht. We lopen over een vakantiepark en ineens loopt er niemand achter ons. Tja, afslag gemist. Nu begint het toch even flink te regenen en we stiefelen, inmiddels weer op de route, rechtstreeks naar de finish.
Nog een nazit met lekkere poeiermolke en dan zit het er weer op, maar niet helemaal. We helpen de visboer nog van aantal porties kibbeling af en gaan dan op zoek naar een bekende auto. Gelukkig staat hij er nog steeds, maar het starten is iets minder. Ook dat nog, maar toch slaat hij uiteindelijk aan. Als we de terugreis aanvaarden, zien de dat de beide rustlocaties vlak bij elkaar liggen. We zoefen de Afsluitdijk over en halen herinneringen op over de voetstappen die daar liggen.
In Wolvega stappen de lifters uit en ieder gaat weer tevreden naar huis. De tocht was de reis waard.
Fotolink: http://myalbum.com/album/l7URFyAug9sj
Een wandeltocht in een dorp dat jou naam draagt kun je toch niet overslaan. Het is een stukje rijden, maar ik heb gezelschap in de auto.
Het is bij de start niet zo vol als anders. Jammer, want ze hebben wat gemist.
We vertrekken bijna als laatsten. Ons aanbod om de pijlen mee te nemen wordt niet beloond.
We hadden beloofd om een Makkumer te begeleiden, maar hij heeft de hakken al gelicht. Tot onze verrassing is Alphen aan de Rijn komen opdagen. Wij gaan met ons vijfen op pad. We lopen het dorp uit en gaan dwars door de bollenvelden. Nou ja, wel veel over het fietspad. Na een stukje gras komen we bij een uitkijktoren. Eerst een klim om op het duin te komen en dan nog een paar trappen omhoog. Een prachtig uitzicht is de beloning en we werpen een blik op de Noordzee.
Van boven zien we de rustlocatie al liggen. Een prachtlocatie met een mooie inrichting.
Vervolgens gaan we de Donkere Duinen in. Echt donker is het niet en het weer is uitstekend, zoals meestal op zaterdag. In Huisduinen aanschouwen we De Lange Jaap. Hier gaan we maar niet naar boven. Naar boven gaan we wel op de dijk. De beloofde foto van de zee wordt verstuurd en dan gaat het wederom de duinen en het bos in. De emblemen op mijn tas roept vragen op bij mede wandelaars en dan gaat het ineens over Santiago. Nou, dan raak je niet uitgepraat.
In de verte zie ik een bekende wandelaar aankomen. Ik had al vernomen dat hij verdwaald was, maar hij komt vanuit de verkeerde richting. Later snappen we waarom als we een bekende auto ontdekken. Nu mag hij niet meer gaan pierewaaien en moet bij ons in de buurt blijven. Volgende keer maar aan de riem.
We genieten van een soepje en dan gaat het eindelijk het strand op. Hier komen we voor. Jan de Wind is volop aanwezig, een beetje koud aan de oren, maar je hoort ons niet klagen. Het miezert een beetje, maar gezien de voorspellingen stelt het niets voor. Als we na een aantal kilometers het strand weer af gaan en komt Julianadorp in zicht. We lopen over een vakantiepark en ineens loopt er niemand achter ons. Tja, afslag gemist. Nu begint het toch even flink te regenen en we stiefelen, inmiddels weer op de route, rechtstreeks naar de finish.
Nog een nazit met lekkere poeiermolke en dan zit het er weer op, maar niet helemaal. We helpen de visboer nog van aantal porties kibbeling af en gaan dan op zoek naar een bekende auto. Gelukkig staat hij er nog steeds, maar het starten is iets minder. Ook dat nog, maar toch slaat hij uiteindelijk aan. Als we de terugreis aanvaarden, zien de dat de beide rustlocaties vlak bij elkaar liggen. We zoefen de Afsluitdijk over en halen herinneringen op over de voetstappen die daar liggen.
In Wolvega stappen de lifters uit en ieder gaat weer tevreden naar huis. De tocht was de reis waard.
Fotolink: http://myalbum.com/album/l7URFyAug9sj
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
