Nijmegen 20,21,22,23 juli 2010

4-Daagse
Het is warm, het schiet niet op, eigen tempo lopen is er niet bij en de zogenaamde gezelligheid is alleen aanwezig bij de toeschouwers.
Wat moet je hier, denk je dan, morgen zal iedereen wel wat meer ontspannen zijn. Niet dus, het is dan wel iets minder warm, maar het is ook benauwder.
Soms kom je wat bekenden tegen, het wordt leuker, maar over het algemeen is het nog steeds een saaie boel en over niet bijzonder interessante routes.
Op naar dag 3, met de mooiste route, de mensen worden losser en wordt wat meer gezongen en gek gedaan, maar het moet bij velen nog van ver weg komen.
De laatste dag, het zit er bijna weer op, nog even de langste afstand lopen, moet lukken en dat doet het ook.
Waarom hier meedoen, vraag je je af, er zijn veel mooiere wandeltochten.
Maar dan de uitspraak van een forummer: “het is 1 grote reünie, maar ja dan moet je het lopen er wel even bijdoen”.
Ze heeft gelijk de ontmoetingen en kennismaking met de verschillende mensen en de goede verzorging(AGS) neem je in hart mee naar het hoge noorden. Dit samen met een blaar met expansiedrift, zijn jongere broertje en de blijde verwachting van 2 nieuwe nagels.