Santiago aan het Wad eerste etappe
Blijf op de hoogte en volg Liana
28 Februari 2018 | Nederland, Hasselt
Santiago aan het Wad
28.2.2018
Etappe 1 van het Jabikspaad
Hasselt/Blokzijl
Wij beginnen aan De Camino der Lage Landen.
We gaan met 9 pelgrims op pad. Koffie vooraf in Nijeveen. Dan wat poolen, de auto’s op de juiste plaats zetten. Ook mijn fiets wordt ergens halverwege gedropt, voor “noodgevallen”.
We worden ontvangen in de Katholieke Kerk voor onze eerste stempel op de speciale pelgrimspas.
Dit is niet een gewone stempel (die was er even niet) maar een reliëfdruk. Bijna onzichtbaar, maar wel heel bijzonder.
Na een gezamenlijke foto mogen we op pad. Hasselt uit en dan de dijk op naar Genemuiden.
Sommigen verklaren ons voor gek om met dit weer te lopen. Vanmorgen was het -8 en dat zal zo ongeveer de hele dag zo blijven. Wat het echter koud maakt is: “Jan de Oostenwind”. Droog en guur, ons belagend van de zijkant, maar af en toe krijgen we wat respijt op de slingerende dijk, dan blaast hij ons voorwaarts. Ach, er bestaat geen slecht weer, alleen slechte kleding is de leus en van wandelen wordt je wel warm.
Aangekomen in Genemuiden is het lunchtijd en tijd voor wat ander zaken. We zien een groot Welkom op een gebouw staan. Het blijkt de bibliotheek te zijn met een koffiehoek annex winkeltje. Er wordt speciaal voor ons koffie gezet en we krijgen er ook een stuk cake bij. De koffie en thee krijgen speciale bruine “melk” en ons lichaam krijgt een beetje extra warmte. Na een stempel gaat het weer op pad.
We gaan het water over met een veerpont, altijd leuk, maar op het water is het kouder dan op het land. We kiezen niet voor de route door het land, bevroren graspollen is geen lopen.
We gaan langs de parallelweg. Een goede keus, deze ligt lager dan de weg, dus we lopen in de luwte.
We moeten wel weer omhoog en dan de weg oversteken. Even vol er tegenin en dan de hoek om. We bezien nog het geologisch monument in Heetveld, het lijkt wel een beetje op de steenkringen voor Burgos in Spanje.
Misschien doet het zijn naam eer aan, maar in Heetveld wordt het te warm onder mijn voeten. Deze zijn aan het genezen van hielspoor. Maar toeval bestaat niet. We lopen langs een bushalte en 5 minuten later komt er een bus naar Hasselt. Bedankt Jacobus, dat ik niet op mijn fiets tegen de wind in terug moet naar Hasselt.
De rest loopt door. Zo gaat dat op de Camino, ontmoeten en afscheid nemen.
Ik warm mij op in Hasselt en na een tijdje ga ik met de auto naar Blokzijl. De fiets gaat ongebruikt retour, maar mag de volgende etappe weer mee.
In Blokzijl is nog een klein Café Saint Jacques, ik krijg nog een paar stempels voor mijn wandelboekje en dan gaat ieder zijns weegs.
Foto's : https://myalbum.com/album/jOgqKYlo1BPQ
28.2.2018
Etappe 1 van het Jabikspaad
Hasselt/Blokzijl
Wij beginnen aan De Camino der Lage Landen.
We gaan met 9 pelgrims op pad. Koffie vooraf in Nijeveen. Dan wat poolen, de auto’s op de juiste plaats zetten. Ook mijn fiets wordt ergens halverwege gedropt, voor “noodgevallen”.
We worden ontvangen in de Katholieke Kerk voor onze eerste stempel op de speciale pelgrimspas.
Dit is niet een gewone stempel (die was er even niet) maar een reliëfdruk. Bijna onzichtbaar, maar wel heel bijzonder.
Na een gezamenlijke foto mogen we op pad. Hasselt uit en dan de dijk op naar Genemuiden.
Sommigen verklaren ons voor gek om met dit weer te lopen. Vanmorgen was het -8 en dat zal zo ongeveer de hele dag zo blijven. Wat het echter koud maakt is: “Jan de Oostenwind”. Droog en guur, ons belagend van de zijkant, maar af en toe krijgen we wat respijt op de slingerende dijk, dan blaast hij ons voorwaarts. Ach, er bestaat geen slecht weer, alleen slechte kleding is de leus en van wandelen wordt je wel warm.
Aangekomen in Genemuiden is het lunchtijd en tijd voor wat ander zaken. We zien een groot Welkom op een gebouw staan. Het blijkt de bibliotheek te zijn met een koffiehoek annex winkeltje. Er wordt speciaal voor ons koffie gezet en we krijgen er ook een stuk cake bij. De koffie en thee krijgen speciale bruine “melk” en ons lichaam krijgt een beetje extra warmte. Na een stempel gaat het weer op pad.
We gaan het water over met een veerpont, altijd leuk, maar op het water is het kouder dan op het land. We kiezen niet voor de route door het land, bevroren graspollen is geen lopen.
We gaan langs de parallelweg. Een goede keus, deze ligt lager dan de weg, dus we lopen in de luwte.
We moeten wel weer omhoog en dan de weg oversteken. Even vol er tegenin en dan de hoek om. We bezien nog het geologisch monument in Heetveld, het lijkt wel een beetje op de steenkringen voor Burgos in Spanje.
Misschien doet het zijn naam eer aan, maar in Heetveld wordt het te warm onder mijn voeten. Deze zijn aan het genezen van hielspoor. Maar toeval bestaat niet. We lopen langs een bushalte en 5 minuten later komt er een bus naar Hasselt. Bedankt Jacobus, dat ik niet op mijn fiets tegen de wind in terug moet naar Hasselt.
De rest loopt door. Zo gaat dat op de Camino, ontmoeten en afscheid nemen.
Ik warm mij op in Hasselt en na een tijdje ga ik met de auto naar Blokzijl. De fiets gaat ongebruikt retour, maar mag de volgende etappe weer mee.
In Blokzijl is nog een klein Café Saint Jacques, ik krijg nog een paar stempels voor mijn wandelboekje en dan gaat ieder zijns weegs.
Foto's : https://myalbum.com/album/jOgqKYlo1BPQ
-
07 Maart 2018 - 10:16
Terie:
Kreeg net een mailtje van jou en ging eerst snuffelen. Kwam tot mijn verrassing uit op jouw reisverslag, dus je hebt dit stuk van het jabikspaad al ervaren. Zal direct reageren via een mailtje. Groetjes, Terie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
