Bolsward 25, 26 en 27 juli 2013

Meerslag om Bolsward
Dag 1 Slag om de Noord
Nijmegen is “vergeten” en de blaren zijn opgedroogd. Tijd om eens de 3-daagse Meerslag te lopen. Ik ga voor de Lytse 3x 25km, dat is mooi genoeg.
Volgens de voorspellingen wordt het weer lekker warm, maar Bolsward ligt niet zo ver van de Waddenzee en mijn vermoeden is juist er is een briesje.
Het is toch een uurtje rijden. Als het Fryske Volkslied gezongen wordt, moet ik de koffie nog opdrinken en ga als 1 van de laatsten op pad. Ik neem vandaag geen foto’s want er is een Rozenburgse walker4walker die dat heel mooi doet. Zie hier maar http://www.danyell.nl.
Vandaag doen we de slag om de noord. Via asfalt, weilanden en fietspaden zijn we na 2 uren in Witmarsum. Bij de molen krijgen we brood, maar voor de koffie moeten we bij het café zijn.
Geen muziek en kaas deze keer, zoals gebruikelijk bij de 11Stedenkuiertocht en er is maar 1 fan om ons aan te moedigen, een centurion.
In het café krijgen we de koffie aangeboden van de organisatie en stukje oranjekoek is voor eigen rekening, maar dat is geen probleem.
Omdat dit de enige rust is, gaat er nog een 2de bakje in en later, om de hoek, ook nog een ijsje. Zo moet het wel lukken de laatste 12km.
Bij het sportcomplex van Schraard, maak ik gebruik van een mooie tribuneplaats (bankje) onder de bomen. Daarna gaat het verder door het weidse Fryske land. In welke richting je ook kijkt, overal zie je een kerktoren boven uit steken. Deze vallen in het niet bij de enorme windmolens.
Ik loop alleen, wat een verschil met vorige week. Een Frans muziekje in de oren en de herinneringen komen terug, al is de rugzak nu wel wat lichter.
Ondertussen komen de snelle Jelle’s er al weer aan. Soms ben ik wel wat jaloers op hun snelheid, maar als ik dan weer de tijd neem om, om me heen te kijken, vind ik het prima.
In Longerhouw worden we door de organisatie nog verrast met frisdrank en in het melklokaal is een waterkraan.
De handdoek komt uit de tas en gaat kleddernat in de nek. Het laatste stuk weiland doemt op.
Ik kijk op het thermometertje dat aan mijn tas hangt en het kwik zit dichter bij de 40 dan de 30 graden. Ik heb er weinig last van, de warmte begint te wennen.
Nog een stukje door Bolsward en het zit er al weer op.
Moarn mar wer efkes ien Boalsert sjen.


Dag 2 Slag om de Oost
Dit keer ben ik op tijd voor de koffie en kan nog een praatje maken.
Helaas geeft Danyell te kennen dat ze vandaag, vanwege het weer, niet gaat lopen.
Achteraf kan ik zeggen dat het een goed besluit is, ik zal dan zelf maar wat foto’s maken.
Het is benauwd, er staat wel een beetje wind, maar veel is het niet. Op weg naar de eerste pauze krijg ik een telefoontje dat het in Gaasterland al met “bakken” naar beneden komt.
2 kilometer verder voelen we de eerste druppen en hun aantal neemt toe. De poncho’s moeten aan. Die van mij blijft in de tas. Ik ben vlak bij het huis van mijn nichtje en naamgenote. Volgens mijn informatie zijn ze op vakantie, maar er staan 2 auto’s. Ik loop toch maar even achterom en het blijkt dat mijn oom en tante er zijn. Dat wordt koffie en kletsen. Als ik een klein uurtje later weg ga is het weer droog. De weg is natuurlijk helemaal leeg, maar in de verte zie ik toch nog een paar wandelaars richting Easterein gaan. Ik ben benieuwd of de controle nog open is, ik wil wel even bij Bote en Mieke langs. Er is nog volop volk, al zijn het allemaal wandelaars van de 40km. Die moeten nog een extra lus maken, dus een bakje en een praatje kan nog wel. Bovendien krijg ik, van de penningmeester, nog een mooie stempel op mijn arm. Dit als “dank” voor de 4-Daagse foto’s. Als tegenprestatie zet ik hem maar een keer met een man op de foto.
We gaan langs het water over een mooi betonpad. Ongeveer 100 meter voor mij zie ik een wandelaar lopen, die mij even te voren had gevraagd of ik lui werd omdat ik maar 25km liep.
Ik roep naar hem, maar de wind staat de verkeerde kant op. Na 3 km draait hij zich eindelijk om en komt er achter dat hij op de 25km route zit. Hij is er nogal ontdaan over, maar wat maakt het uit. Teruggaan is geen optie, de snelle Jelle’s stuiven ons alweer voorbij. Achteraf is hij wel blij, het lichaam is een beetje wandelmoe en hij heeft maar 4km gemist.
De volgende stop is in Wommels bij It Reade Hynder. Een prima adres met heerlijke soep en het toilet komt ook als geroepen.
Nog 8km voor de boeg. Door het land over een betonpad, ze zouden die schapen eens moeten opvoeden. Ze hebben een heel weiland met prachtig gras, waarom moeten die uitwerpselen dan op het beton. Zou dat fijner zijn om te doen?
Het is maar een klein stukje en de hond die ons begeleidt springt vrolijk over de veeroosters.
Alweer een stukje Slachte en dan een mooi fietspad naar de wagenstop, waar weer wat voor ons klaar staat.
Door Burgwerd, waar ik nog een stukje kaas krijg en een biertje afsla, is het gelukkig niet ver meer naar de finish. Was het na de bui opgefrist, nu gutst het zweet weer uit alle poriën.
We proberen nog een (leerling) wandelaar over te halen om morgen ook te komen, ben benieuwd,.
Dan is het tijd voor een uurtje chauffeuren en een heerlijke douche.

Dag 3 Slag om de Zuid-West
Het is vanmorgen behoorlijk mistig, voor de zekerheid gooi ik een trui in de auto.
Mooi op tijd kom ik in Bolsward en het is al veel helderder. De trui blijft in de auto.
Vandaag zijn ook de meeste Trochrinners van de partij, maar ook de (leerling)wandelaar is komen opdagen.
We lopen vandaag een stuk 11stedenkuiertochtroute in de omgekeerde richting. Langs het water, door Tjerkwerd en daarna door een weiland waarna we in Parrega aankomen. Hier blijkt dat het café, dat jaren gesloten was, weer open is. We zijn niet de enigen die van dit prachtige authentieke café genieten.
We zijn hierdoor wel het laatste bij het bootje om de vaart over te steken. Tenminste dat denken we. Later blijkt dat er nog een dame achter ons loopt. Zij wordt met de auto via een omweg naar de camping aan de overkant gebracht, waar ze besluit om toch maar te stoppen.
Nu zijn we echt de laatsten. Als we bij de camping aan komen gaan de andere trochrinners al weer op pad. We nemen een versnapering, kopen onderweg bij een jonge zakenman ranja en koek en gaan dan dwars door het land naar Blauwhuis (die van de bekende dakkapel). Het begint al donker te worden, onweer is niet fijn als je op het vlakke Friese platteland loopt.
De weergoden zijn ons echter gunstig gezind en we bereiken heelhuids Blauwhuis.
Elly gaat naar het terras, waar de anderen al zitten en ik ga naar de begraafplaats. Even pake en Beppe dagzeggen. De kerk is open, dus daar ook maar naar binnen.
Terug naar het café vallen de eerste druppen. Jan de Wind heeft een slecht humeur en iedereen helpt mee om het terras leeg te maken om vervolgens naar binnen te vluchten.
Ach, er zijn slechtere locaties om op droge druppen te wachten. Er zijn er bij die in een boerenschuur hebben moeten schuilen. Wij hebben hier binnen ons natje en ons droogje.
Het anderhalf uur is zo om.
Een vrijwilliger van de wagenrust komt ons tegemoet rijden. Zeer attent, met ons gaat het prima.
De temperatuur is heerlijk om te lopen, maar de verdamping gaat snel. Het begint alweer warm te worden.
We mogen nog een stuk door Bolsward wandelen en komen langs de katholieke kerk. Deze kerk heeft een heel oud Mariabeeld en een apart kapelletje voor Titus Brandsma. Het is een prachtig gebouw en verdient een kijkje aan de binnenkant. Er volgen een paar diepzinnige gesprekken, als we door 1 van de wandelaars er op geattendeerd worden dat ze in het Marnecollege met smacht op ons zitten te wachten.
Onder luid gezang worden we binnengehaald en nemen we onze oorkonde in ontvangst.
Onder het genot van een witbiertje (sans alcohol) sluiten we deze mooie 3-daagse af.
Tot volgend jaar