Oldeberkoop 20.8.2013

Friese Waterlinie Week

Na het wandelgeweld van juli, is augustus een rustige maand. Er zijn niet veel tochten in de buurt. Maar gelukkig net op tijd, voordat de ontwenningsverschijnselen toeslaan, zie ik dat er in Oldeberkoop een leuke tocht is.
Hotel Lunia (www.lunia.nl) en Karst Berkenbosch hebben de hele week verschillende activiteiten georganiseerd.
Nou, met Karst Berkenbosch wil ik wel op pad. Hij is een rasverteller, die veel over de streek weet en de tocht gaat door een prachtig stuk Stellingwerven.
Elly is gaat met mij mee, hoewel ze wel haar twijfels heeft na een onfortuinlijke afstap van haar rijwiel.
In de krant heeft een verkeerde vertrektijd gestaan, dus we krijgen eerst een uitgebreide inleiding. Als de laatsten gearriveerd zijn gaan we om 10.45 op pad.
Om bij de Delleboersterheide te komen gaan we via het Sterrenbos. Na een droge sloot en een speciaal voor ons aangelegde slootbrug, lopen we door de weilanden en de koeien naar het natuurgebied. Deze route is alleen vandaag, voor ons, toegankelijk.
Als we laatste (brandnetel)hindernis hebben genomen, is het tijd voor koffie. We krijgen hier een prachtig schouwspel te zien. De paarden die in het natuurgebied lopen, galopperen vlak bij ons langs en keuren ons verder geen blik waardig.
We komen een hoop te weten over het gebied en de tijd van 1672/1673 toen de Stellingwerven belegerd werden.
We bekijken een “oude” plaggenhut, waar wat te lezen valt en staan bovenop een “berg” van het uitzicht te genieten. De Schotse Hooglanders blijven in de schaduw van een miltvuurbosje.
Bij de Catspoele zien we helaas niet veel libelles.
We steken de weg over naar het Diaconieveen. Het is tijd voor een heerlijke lunch, die we niet zelf hebben hoeven meenemen. Wat een service.
In het Diaconieveen wordt volop gesloopt, gegraven en gebouwd. Het zal er over een jaar prachtig uitzien.
Via Nijeberkoop gaan we op weg naar De Lende. We lopen een stukje Friese Woudenpad. Daar komen we achter omdat we Kees en Tjimmie (www.andekuier.nl) treffen. De verrassing is zo groot dat we vergeten een foto van hen te maken.
We gaan over het Anne Hagen fietspad en krijgen het verhaal over hem te horen. Hij woonde in een caravan en droeg alleen kistjes en een wandelstok. We kunnen hem niet meer aanschouwen, maar als zoethoudertje komt er een hardloper langs die 1 kledingstuk meer aan heeft.
Bij De Lende en de Bekhofschans krijgen we nog meer mooie verhalen te horen. In 2006 is de boel nog opgeknapt, maar door de begroeiing is er jammer genoeg niet veel meer van te zien.
Wel worden er veel bomen gerooid, er liggen grote stapels langs De Lende. Het Koepelbos houdt een aantal van ons voor gezien en we stiefelen rechtstreeks op Hotel Lunia af, waar we genieten van de heerlijke terrasstoelen.