Oldeholtpade 31.8.2013

Kromkamp’s Lindepad

Zo, eindelijk gaat het wandelseizoen weer beginnen.
Wat verveelt dat snel, een maand geen tochten. Ik gun alle vrijwilligers natuurlijk ook vakantie.
Maar het is voorbij en bij Tigo weten ze hoe ze tochten moeten uitzetten.
Vandaag ga ik “alleen” op pad, maar in het café zitten al weer bekende leden van de wandelfamilie. Ik ben dan ook geen moment alleen.
We gaan vandaag voor een rondje Wolvega, De Blesse en Steggerda.
Ik zie dat er maar 1 pauze op papier staat, na 14km. Op zich geen probleem, maar als we langs een bekende hotelketen komen gaan we daar de cappuccino proeven.
Anderen hebben het zo geregeld dat het thuisfront de bediening in gaat en de koffie bij het station komt serveren. Tja, je hebt baas boven baas.
Na Wolvega komen we in de buurt van De Lende (=Stellingwerfs voor De Linde).
Een prachtig natuurgebied en even een stukje “zacht-voor-de-voetjes”.
De Blesserschans laten we links (was in het echt rechts) liggen en gaan op weg naar een soepje.
De nieuwe eigenaar blijkt 5 jaar schuin tegenover mij te hebben gewoond. Als je dan later een bordje overburen ziet; denk je, weet ik eigenlijk wel wie daar aan de andere kant van het water wonen. Voortaan maar wat meer vanachter de geraniums naar de overkant gluren.
In Steggerda is sinds kort een leuk klein stoommuseum. Helaas is het dicht, maar het bankje kan wel gebruikt worden. Wat wel open is, is de protestantse kerk. Leve Tjerkepaad.
Daar gaan we, na bewondering van het werkmateriaal op de begraafplaats, naar binnen.
Een heel vriendelijk kerkje en er is een expositie.
Er hangen quilts met “verhalen”, sommige heel indrukwekkend.
De mannelijke wandelaar interesseert zich meer voor het kerkgebouw en een grafkelder.
Weer gaan we door een “zacht-voor-de-voetjes” stuk natuur om dan bij De Lende uit te komen. Na een ijsje en een gesprek over het opvoeden van honden, komen we via De Koele tunnel, terug bij De Rustende Jager. En uitrusten, dat mogen de voetjes voor de rest van de dag ook.