Spier/Ruinen 23.10.2015
Blijf op de hoogte en volg Liana
23 Oktober 2015 | Nederland, Spier
Na de “eenzame” pelgrim de vorige keer over de grenzen geholpen te hebben, ga ik nu een stukje mee door Drenthe.
Omdat het openbaar vervoer garandeert dat je uren onderweg bent, besluit ik de fiets mee te nemen.
De auto wordt in Ruinen op de vaste stek geparkeerd en ik zet de trappers aan het werk.
Fietsend over straten met mooie namen; Voor de Broeken, Waterzeulen en Galgenkamp.
Ondertussen vliegen de ganzen al gakkend, in formatie zuidwaarts.
De weg gaat over in het Commissaris Cramerpad. Deze commissaris heeft o.a. veel gedaan op het gebied recreatie in Drenthe.
Dank zij hem fiets ik door een prachtig gebied het Dwingelderveld.
Mooi op tijd ben ik bij het informatiecentrum in Spier. Ik laat mij de cappuccino goed smaken en wacht op de “eenzame” pelgrim. Na een tijdje zie ik hem in de verte aankomen.
De begroeting is hartelijk en na nog een bakje gaan we het bos in. We besluiten de fietsroute van het pelgrimspad te volgen. De wandelroute is niet echt des pelgrims, want het slingert alle kanten op.
Het fietspad is officieel afgesloten, maar als wandelaar kunnen we er best wel langs. Na een ruim uur zijn we bij de radiotelescoop en maken gebruik van een picknickbank. Het is prachtig weer en het is vakantie. Er zijn veel meer wandelaars en fietsers die genieten van het eindeloze zicht over de heide.
Dan komt de grote oversteek. Op het pad ligt regelmatig een achterblijfsel van de verschillende runderen die daar rondscharrelen.
We lopen langs een eenzaam huisje, dat een connectie heeft met Bartje. De Bartje van “ik bid niet voor bruine bonen” geschreven door Anne de Vries. Een uitspraak die zijn kleindochter ooit deed; “ik had niet gedacht dat wandelen zo leuk zou zijn”. We lopen twee keer per week een blokje om.
De pelgrim en ondergetekende lopen verder. Bij het bezoekerscentrum maak ik gebruik van het toilet en het lukt om een stempel te scoren. De stempels in Groningen en Drenthe zijn slecht te krijgen, dit in tegenstelling tot het Fries Jabikspaad.
Dan komen we via Engeland en Lissabon aan in Ruinen. De kerk is op slot, nou ja dan maar een rondje om de kerk en even later komt de bus die de pelgrim naar huis brengt. Ik ga naar de auto en haal de fiets in Spier op. Toch weer een stukje van het Jacobspad gedaan. De rest volgt nog wel eens.
Omdat het openbaar vervoer garandeert dat je uren onderweg bent, besluit ik de fiets mee te nemen.
De auto wordt in Ruinen op de vaste stek geparkeerd en ik zet de trappers aan het werk.
Fietsend over straten met mooie namen; Voor de Broeken, Waterzeulen en Galgenkamp.
Ondertussen vliegen de ganzen al gakkend, in formatie zuidwaarts.
De weg gaat over in het Commissaris Cramerpad. Deze commissaris heeft o.a. veel gedaan op het gebied recreatie in Drenthe.
Dank zij hem fiets ik door een prachtig gebied het Dwingelderveld.
Mooi op tijd ben ik bij het informatiecentrum in Spier. Ik laat mij de cappuccino goed smaken en wacht op de “eenzame” pelgrim. Na een tijdje zie ik hem in de verte aankomen.
De begroeting is hartelijk en na nog een bakje gaan we het bos in. We besluiten de fietsroute van het pelgrimspad te volgen. De wandelroute is niet echt des pelgrims, want het slingert alle kanten op.
Het fietspad is officieel afgesloten, maar als wandelaar kunnen we er best wel langs. Na een ruim uur zijn we bij de radiotelescoop en maken gebruik van een picknickbank. Het is prachtig weer en het is vakantie. Er zijn veel meer wandelaars en fietsers die genieten van het eindeloze zicht over de heide.
Dan komt de grote oversteek. Op het pad ligt regelmatig een achterblijfsel van de verschillende runderen die daar rondscharrelen.
We lopen langs een eenzaam huisje, dat een connectie heeft met Bartje. De Bartje van “ik bid niet voor bruine bonen” geschreven door Anne de Vries. Een uitspraak die zijn kleindochter ooit deed; “ik had niet gedacht dat wandelen zo leuk zou zijn”. We lopen twee keer per week een blokje om.
De pelgrim en ondergetekende lopen verder. Bij het bezoekerscentrum maak ik gebruik van het toilet en het lukt om een stempel te scoren. De stempels in Groningen en Drenthe zijn slecht te krijgen, dit in tegenstelling tot het Fries Jabikspaad.
Dan komen we via Engeland en Lissabon aan in Ruinen. De kerk is op slot, nou ja dan maar een rondje om de kerk en even later komt de bus die de pelgrim naar huis brengt. Ik ga naar de auto en haal de fiets in Spier op. Toch weer een stukje van het Jacobspad gedaan. De rest volgt nog wel eens.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
