Egmond aan Zee 23 en 24 januari 2016

13e Wandelmarathon

Het begint op een winterse reünie te lijken van het W4W forum. Het zal een weekend worden van bananen, die er niet zijn, een mooie koffer die niet op reis gat, tandpasta die voor andere doeleinden gebruikt is en schoenen die toch wel wat krap zijn. Maar vooral heel veel gezelligheid.
Het vakantiepark vlak bij de start is ook dit jaar weer onze verblijfplaats.
Vrijdag checken we in, deze keer mogen alle auto’s mee. Wel zo gemakkelijk, want wat sleep je wat mee. Hoewel er wel een koffer thuis is blijven staan, maar ook daar wordt een oplossing voor gevonden. Leve de koopavond en daarna genieten van een heerlijke pastamaaltijd.
Op tijd op bed en op tijd weer op. Na het ontbijt begroeten we de rest in de sporthal en gaan al gauw op pad. Het is heerlijk weer, wat een mazzel. Na de eerste versterkende koffie lopen we heerlijk over het strand naar de volgende rust. Hier maken we een groepsfoto. Omdat er één op de grond ligt, denkt de EHBO dat er wat aan de hand is. Lachen natuurlijk, maar we kunnen nog steeds lopen. Boven op de Kerf gaat de jas uit, gewoon omdat het kan. De zon schijnt door de bomen en even verderop lijkt het zand wel op sneeuw. Tja, hier hoort gluhwein en chocolademelk bij en de tassen worden dan ook wat lichter gemaakt. Gezellig keuvelend, dan met die en dan met die, komen we in Bergen aan Zee. Hier worden we verwelkomd met muziek, een mandarijn en een flesje water. Binnen genieten we van de lunch.
In de duinen worden er foto’s gemaakt van schotse Hooglanders en die worden verzonden naar Zuid-Hollander. Er zal dit weekend nog regelmatig heen en weer worden ge-sms’t en ge-appt.
Het leuke van deze wandeltocht is dat je hier goed kunt trainen op rusten. We hebben dit weekend dan ook goed geoefend. De laatste rust komt er “koffie” op tafel. Nou ja, het komt uit een
DE-thermoskan. De stemming zit er goed in, er volgt een polonaise en de spieren zijn weer soepel voor het laatste stuk zandhappen.
Nog een flinke klim en een blik op zee en we zijn weer terug in de sporthal. Een kleine narust en dan hup onder de douche en naar het restaurant. Uitgezocht door de enige niet-wandelaar van de groep, maar het eten is heerlijk. De calorieën zijn weer aangevuld.
Dag 2 hetzelfde ritueel. Maar nu sluit Noord-Brabant ook aan. Noord- en Zuid Holland, Gelderland, Drenthe en Fryslan zijn al vertegenwoordigt.
Helaas is het niet zulk mooi weer. We mogen op het strand pal tegen de wind in, heerlijk. De miezerregen is wat minder. Een snelle koffie bij de eerste stempelpost en dan gauw naar de Deining om te drogen en natuurlijk voor de koffie met appelgebak. Een stempeltje en een mandarijn en we gaan de mistige duinen in. Jammer, want zo kunnen we minder van het uitzicht genieten. Waar we wel van genieten is het shanty koor bij de camping in Bakkum. Er wordt volop meegezongen, maar wat wil je, als je ziet wat er allemaal ter tafel komt. Het maakt de stembanden en de spieren soepel. Dat is ook wel nodig, want het gaat aardig op en neer. Dan is de laatste rust bij de worstenman. Hij is een paar worsten armer en de laatste versnaperingen uit de tassen worden opgemaakt. We krijgen nog versnaperingen van de organisatie, maar die van mij gaan in de “kliko”rugtas. Bij het stempelen tref ik een 11-steden- en 4-daagse wandelaarster uit Amsterdam. Leuk even bijpraten.
Er wordt vlak voor Egmond nog een groepsfoto gemaakt en in Egmond zelf gaan we naar de visboer voor de laatste gezamenlijke rust. We laten de vis zwemmen en gaan dan op weg naar de sporthal. Getooid met medaille genieten we van de muziek. Helaas moeten we van een aantal afscheid nemen, want die moeten de thuisreis weer aanvaarden. Wij blijven nog een nacht en gaan nog een keer uit eten.
Maandagmorgen is poetsen en dan moeten wij ook terug. Wat blijft is de herinnering aan een wandelweekend met een gouden randje.

Foto's: http://myalbum.com/album/2q1VpGqnUvPL