Dag 20 Esneux

Om 9.00 uur met een goed gemoed vertrokken, ik ga nu maar eens de officiele route volgen.
Na een uur ben ik Angleur en mag ik van de vriendelijke stationschef gebruik maken van het toilet.
Een half uur later sta ik afgepeigerd boven op de berg.
Het is een forse klim, het uitzicht is mooi, maar als je naar boven gaat moet je geen hoogtevrees hebben. Ik ga dan ook maar niet op het bankje zitten.
Dan volgt er een mooie wandeling door het bos met lichte dalingen en stijgingen. Behalve als het Jacobspad afwijkt van de GR-route wordt het een @@weg. Stenen, boomwortels ed. ik ga een paar keer bijna onderuit. Ik hoor moeders al zeggen, "doe dat nou niet, ga niet alleen het bos in".
Om 12.00 uur pauzeer ik even op een muurtje bij het Observatorium van de universiteit.
Buiten wat hardlopers kom je hier niet veel mensen tegen.
Zoals gebruikelijk mis ik weer eens afslag. Ik heb geen zin om terug te lopen. Ik vraag verschillende mensen waar ik mij op dat moment bevind. Ik heb nota bene een topografische kaart, maar niemand kan het exact aangeven. Er is nog een dame die het graag wil weten en de begrafenisondernemers kunnen hun lijk ook niet vinden.
Op goed geluk loop ik dan maar recht door, ik kan er wel zoveel uit opmaken dat de goede richting is.
Ik kom via enkele straten zigzaggend beneden in het dorp Tilff.
Dit blijkt een prachtig dorpje aan de Ourthe. Ik neem een lekkere lunch en loop over een fietspad langs de rivier naar Esneux. Dit is een prachtige route en veel mooier als dat gestrompel door de bergen.
In Esneux ga ik naar het bureau van tourisme. Ik ben op zoek naar een kamer maar deze dame kan me alleen een formulier met adressen overhandigen en een stadsplan heeft ze ook al niet.
Ik tref een jacobfietser, we praten een beetje frans en komen er op een gegeven moment achter dat we beiden hetzelfde doel hebben en nederlands zijn. Hij wrijft me nog wel even onder de neus dat hij er zeer waarschijnlijk eerder is. Hij moet nog 18km fietsen en is op zoek naar de korste weg. Ook hij gaat naar het bureau maar fiets later toch de provinciale weg op.
Ik vraag bij een schoenenzaak naar het adres en deze man legt mij in perfect engels uit waar ik moet zijn.
Ik kom bij een prachtig huis en bel aan, maar er doet niemand open. Ik zie een kraan naast de deur en vul mijn flesjes. Ik loop nog even om het huis en zie dat er een deur openstaat. Toch maar even gebeld en het volgend moment zit ik op een prachtig terras met een kan water en druiven.
Ik krijg een prachtige kamer met een heerlijk bad en een goed bed.
Ik heb niet naar de prijs gevraagd, maar er staat een lijstje in badkamer. Ik ben moe en het moet maar een keer kunnen. op zich is de kamer niet te duur, maar dit was ik niet van plan uit te geven.
Ik neem nog een broodje op een terrasje en ga op bed liggen tv kijken.