Dag 108 Ventas de Naron

De breton heeft bij een naburige boerderij een pan geleend, zodat we water kunnen koken voor koffie en thee bij het ontbijt.
Daarna volgt een van de mooiste routes langs kleine dorpjes, over paden tussen natuurstenen muurtjes, over stapstenen over beekjes. Langs een bron en een kapel met allemaal boodschappen.
De zon schijnt en er is bijna geen wind, dus heerlijk wandelweer.
Dan over de Mino naar het witte dorp Portomarin. Dit dorp is in de jaren zestig verplaatst vanwege de aanleg van een stuwmeer. Vanuit het restaurant heb je er een prachtig uitzicht op. Er zijn nog wat restanten van het dorp te zien.
Volgens een zuid-afrikaanse spanjaard zal het vanaf dinsdag beter weer worden, maar dan ben ik al in Santiago. Na de lunch betrekt het weer wat. Klimmen met tegenwind, altijd blij als ik weer boven ben.
Ik tref de fin weer en met R uit Singapore maak ik gebruik van een terras van een gesloten bar. Er staat wel een automaat, overal kom je die dingen tegen, maar ook deze is buiten werking. Ze houden hier nog echt siesta, tussen 14.00 uur en 16.00 uur ligt hier alles stil. Dus sta je droog.
In Hospital de la Cruz zwaai ik naar de bretonners die weer in de staatherberg zitten. Zij zijn in Le Puy begonnen, maar de dames kunnen de laatste etappes niet meer lopen, vanwege blessures. Jammer.
Ik heb weer het rijk alleen bij heel aardige mensen en de maaltijd vult de maag.