Dag 24 Dinant

Na een redelijk lang kletsontbijt ga ik om 8.15 op pad.
Over het algemeen is de route goed. Soms heb je nog stukjes met kasseien.
Ik arriveer al gauw in Profondville, met een prachtige boulevard en tref daar fietsers uit Den Haag die onderweg zijn naar Parijs en een vrouw die ook naar Compostela is geweest.
Onderweg tref ik nog meer mensen, je kan merken dat het zaterdag is. Gelukkig wordt er hier nog redelijk veel nederlands gesproken want dat maakt het een stuk gemakkelijker.
Na een aantal rustpauzes en een lunch in Yvon zie ik om 13.30 de siepel van Dinant. Ik pik nog een laatste bankje om de tomaten en geitenkaas te verorberen en ben een uur later bij de VVV.
Het is druk in Dinant en er is niet veel plaats. Omdat ik een slaapmatje heb (ik prijs mijn ingeving in Luik) kan ik in de school van de abdij van Leffe slapen. Je kan aan het stof zien dat de vakantie zijn einde nadert. Het toilet en de wastafel zijn wel redelijk schoon. Er is geen douche en ook geen toiletpapier, maar dat heb ik zelf wel.
Buiten tref ik medepelgrims die vanuit verschillende richtingen samen vanuit Dinant verder gaan.
We bezoeken de vesper dienst en ik moet zeggen het klinkt prachtig.
We gaan eten, er is nog een franse dame, een pool, een theologie student en 5 pelgrims.
De student kwam 3 jaar onbevooroordeeld van Vlaanderen naar Wallonie, nu heeft hij wel een oordeel. Hij vertelt een mopje. Er zijn in Wallonie 3 mogelijkheden;
je kunt eerlijk, intelligent, socialist zijn. De walen kunnen maar 2 tegelijk zijn. Jullie mogen zelf verder denken haha.
Er volgen nog geanimeerde gesprekken. Na het eten vraag ik of ik het matje van de zoon (naam ben ik kwijt) mag lenen. Als ze horen hoe ik moet slapen besluiten ze zelf van kamers te wisselen en gaat de zoon op het matje slapen en mag ik bij Sara op de kamer in een echt bed. Douchen kan nu ook.
Om 9.30 bel ik nog met Jelle, maar de abt klopt op de deur dat het stil moet zijn. De anderen zitten een verdieping hoger en hebben geen last.
Dan maar slapen.