Dag 73 Le Billon

Het is wat behelpen. De keuken, toilet en douche zijn in 1 ruimte.
Het Nederlandse stel schrijft ook een reisverslag en loopt voor een school in Equador.
C gaat nog om een stempel en ik loop met F naar de markt. Daar raken we elkaar kwijt, maar buiten Bazas komen we elkaar weer tegen.
Goed dat ik weer eens mis liep, dat dacht ik tenminste. We vergelijken elkaars routes. C en ik hebben dezelfde, maar C heeft een nieuwere versie. F heeft een ander route boek. Hier in Gironde is het wat afwijkend.
Ik besluit met hen mee te lopen en prompt begint het te regenen en we gaan over bospaden. Door het zware zand van de nieuwe A65 waar men aan werkt. Dit doet mijn oudjes niet goed en de voeten zijn nat. Maar niet zo nat als de jezussandalen van F. Als het droog wordt besluit hij een stukje op blote voeten te lopen. Maar helaas het riempje van de sandaal laat los en is nu een slipper. Het zijn dan ook geen echte wandelschoenen.
In Beaulac gaan C en ik koffie drinken. F gaat naar de bakker. We denken dat hij doorgelopen is, maar komt na een 3 kwartier toch weer te voorschijn. Wij hebben inmiddels al voor 2 dagen boodschappen gedaan.
In Captieux treffen we een ouder stel. Ik kan niet alles volgen en luister dan ook maar niet meer. Even verder gooit F zijn rugtas af en rent terug naar het stel. Er zit een kat in de berm, die zij aan het zoeken waren, en ze kunnen meteen door naar de dierenarts. Die redt het wel.
In deze plaats is geen schoenmaker en er is ook geen verbinding naar een grotere stad. Dus F moet ook morgen nog door met zijn kapotte schoenen.
Ik ruik friteslucht en C krijgt ook trek. We nemen alle 3 een groot bord en ik neem er natuurlijk een Pelfort bij.
We moeten nog 7 km over een oude spoorbaan en F gaat op blote voeten. Door een zware storm in januari moeten we 2 km over het asfalt. Ik adviseer hem te gaan liften, maar dat is zijn eer te na. Hij houdt zich groot, maar het gaat niet gemakkelijk.
Het is daarna nog 2 km het bos in voordat we bij Yvette en echtgenoot komen.
We komen bij een boerderijtje en worden ontvangen met een mixje van water en wijn.
We moeten zelf koken en op onze uitnodiging schuift het echtpaar ook aan. De man eet een hele pan met kikkerbillen leeg, die zijn vrouw tevoorschijn haalt. Ook haalt ze nog een fles wijn. Dat en tomaten heeft ze wel zoals ze al gezegd had.
Pake en beppe genieten van de gasten. Je ziet het aan hun glimmende ogen.
Na het diner wordt er weer een poging gewaagd om de schoenen van F in elkaar te naaien, met vissersgaren. Het kost 2 naalden, maar het kan er mee door.
C regelt ondertussen een plaats voor morgen en F maakt zich zorgen om morgen. Er zou in de gîte niet gekookt kunnen worden en zijn inkopen zijn daar niet op berekend. Die van ons wel dus we proberen stellen hem gerust.
Jacobus heeft altijd een oplossing als het echt nodig is.