Dag 78 Orthez
Door: Liana
Blijf op de hoogte en volg Liana
15 Oktober 2009 | Frankrijk, Orthez
C heeft 's morgens veel tijd nodig om op te starten. Ik ben al een half uur klaar als we om 8.15 uur op pad gaan. F gaat vandaag alleen lopen.
We gaan het laatste departement van Frankrijk binnen. Vreemd idee om over een paar dagen Frankrijk te verlaten. Het bevalt me hier wel.
In Saint de Navailles treffen we F in de kerk, die deze keer wel open is.
Er volgt een prachtige route met mooie vergezichten, daarvoor moet je wel eerst even omhoog. Het is even slikken als ik de Pyreneeen zie. Die zijn hoog, dat wordt naar adem happen volgende week.
F haalt ons weer in en hij en C gaan een stukje omlopen om schildpadden te bekijken. Ik ga rechtdoor, want ik zie de bui al weer hangen, dat wordt geklauter.
Ik ben te laat bij het VVV voor de sleutel van de refuge en ga tegenover de kerk op een terrasje zitten.
Een half uurtje later komt F aan en samen gaan we de kerk bekijken.
C vinden we later op het terras met een pelgrim en hond uit Frans Guyana.
C vroeg zich laatst af waarom fransen pas om 19.00 uur eten. We gaan met ons vieren lunchen, zodat ze de reden daarvan kan ontdekken. Het is heerlijk.
Bij de refuge aangekomen blijkt dat we in een middeleeuwse toren slapen maar wel met modern comfort.
Het nederlands stel komt even later ook binnen, dus ik kan in het nederlands praten en hoef me niet zo te concentreren op het frans van de andere 3. Waarvan 2 ook redelijk engels spreken.
De wasmachine wordt volgepropt en ik spoed me naar het internet, om jullie weer wat van informatie te voorzien. Maar nu ga ik deze mooie stad verkennen.
Tot de volgende keer.
Na het internetten ga ik de stad verkennen. Het zijn hier zeer vriendelijke mensen, die iedere pelgrim met een lach groeten.
Het is een leuke stad, met een oud en een nieuw gedeelte, de moeite waard om eens te bezoeken.
Terug in de refuge is het een gezellig boel en de wijn staat natuurlijk op tafel.
G en C gaan samen nog een keer warm eten. Bert en Mieke zoeken ook een restaurant. Ik blijf met F achter, ik moet de restjes maar eens opeten.
Van F krijg ik een zacht gekookt eitje, brood en kaas. Als eidopje fungeerd een kopje met theedoek erin. Je moet toch wat. Met een St.Emillion wordt alles weggespoeld.
En we zitten gezellig te kletsen.
Als de anderen terugkomen wordt er nog gezellig nagetafeld.
In de refuge zijn 2 slaapkamers. Het is een meisjes- en jongensslaapkamer geworden.
C werkt haar dagboek bij en Mieke en ik zijn natuurlijk nog steeds aan het kletsen en het lachen. De heren kunnen dit op een gegeven moment niet meer waarderen en wij worden gemaand onze mond te houden. Het lijkt wel een jeugdherberg. Vooruit dan maar.
We gaan het laatste departement van Frankrijk binnen. Vreemd idee om over een paar dagen Frankrijk te verlaten. Het bevalt me hier wel.
In Saint de Navailles treffen we F in de kerk, die deze keer wel open is.
Er volgt een prachtige route met mooie vergezichten, daarvoor moet je wel eerst even omhoog. Het is even slikken als ik de Pyreneeen zie. Die zijn hoog, dat wordt naar adem happen volgende week.
F haalt ons weer in en hij en C gaan een stukje omlopen om schildpadden te bekijken. Ik ga rechtdoor, want ik zie de bui al weer hangen, dat wordt geklauter.
Ik ben te laat bij het VVV voor de sleutel van de refuge en ga tegenover de kerk op een terrasje zitten.
Een half uurtje later komt F aan en samen gaan we de kerk bekijken.
C vinden we later op het terras met een pelgrim en hond uit Frans Guyana.
C vroeg zich laatst af waarom fransen pas om 19.00 uur eten. We gaan met ons vieren lunchen, zodat ze de reden daarvan kan ontdekken. Het is heerlijk.
Bij de refuge aangekomen blijkt dat we in een middeleeuwse toren slapen maar wel met modern comfort.
Het nederlands stel komt even later ook binnen, dus ik kan in het nederlands praten en hoef me niet zo te concentreren op het frans van de andere 3. Waarvan 2 ook redelijk engels spreken.
De wasmachine wordt volgepropt en ik spoed me naar het internet, om jullie weer wat van informatie te voorzien. Maar nu ga ik deze mooie stad verkennen.
Tot de volgende keer.
Na het internetten ga ik de stad verkennen. Het zijn hier zeer vriendelijke mensen, die iedere pelgrim met een lach groeten.
Het is een leuke stad, met een oud en een nieuw gedeelte, de moeite waard om eens te bezoeken.
Terug in de refuge is het een gezellig boel en de wijn staat natuurlijk op tafel.
G en C gaan samen nog een keer warm eten. Bert en Mieke zoeken ook een restaurant. Ik blijf met F achter, ik moet de restjes maar eens opeten.
Van F krijg ik een zacht gekookt eitje, brood en kaas. Als eidopje fungeerd een kopje met theedoek erin. Je moet toch wat. Met een St.Emillion wordt alles weggespoeld.
En we zitten gezellig te kletsen.
Als de anderen terugkomen wordt er nog gezellig nagetafeld.
In de refuge zijn 2 slaapkamers. Het is een meisjes- en jongensslaapkamer geworden.
C werkt haar dagboek bij en Mieke en ik zijn natuurlijk nog steeds aan het kletsen en het lachen. De heren kunnen dit op een gegeven moment niet meer waarderen en wij worden gemaand onze mond te houden. Het lijkt wel een jeugdherberg. Vooruit dan maar.
-
15 Oktober 2009 - 15:00
Janneke:
Verken ze, hopelijk nu met onderbroek ;)
Als je thuis bent zal ik eens kijken of het recept van pain de chocolat ook door een Friesin kan worden gevolgd.
-
15 Oktober 2009 - 15:22
Jeannette:
Hey mam,
Zo ik ben weer helemaal up to date met je verhalen. Morgen hoor ik eindelijk meer over Antwerpen, wat een gedoe zeg, maar ik hoop dat het antwoord positief is. We zullen wel zien. Zet m op in het laatste stukje Frankrijk en ik hoop dat je de Pyrieneën nog over kan, maar als je nog in korte broek loopt lijkt me dat geen probleem toch?
Ik bel je morgen waarschijnlijk wel even als ik het nieuws heb.
Liefs jeannette -
15 Oktober 2009 - 20:29
Desiree:
Nu heb je al zóveel kilometers in de benen dat ik me afvroeg of je broeken nu ook om je heen slobberen:):)
Ik las het verslag van Dick Kruithof op internet en die was toch heel wat kilootjes lichter geworden geloof ik.
Wat heerlijk zeg, nog in de korte broek kunnen lopen.
Ik heb woensdagavond de handschoenen erbij aangehad, pffff wat was het koud zeg.
Aankomende zaterdag de herfstkleurentocht in de buurt van Staphorst.
Hopelijk is het dan wat minder koud.
Groetjes Dees -
16 Oktober 2009 - 08:04
Atsje & Syb Zeinstra:
Hallo Liana,
We hawwe krekt dyn ferslach lêzen en genietsje else kear wer fan dyn belevenissen. We kinne it ús allegearre sa goed foar eagen krije.
Do hast de Pyreneeén sjoen. We kinne ús herinnerje dat je dat wol wat docht.
Sjoke is no ek wer ûnderweis mei har suster foar it lêtse stik yn Spanje.
In goeie kuier fierder nei St. Jean-Pied-de- Port en hâld moed. -
16 Oktober 2009 - 15:18
Jelmer:
He Liana, zo te lezen gaat het nog steeds de goede kant op, super! Wat een prestatie. Bedankt voor de felicitatie, en we halen het feestje nog wel even in als ik terugkom!
Succes verder,
Groetjes Jelmer
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
